تغییر مکان عرشه پل در راستای زلزله با افزایش طول و تعداد دهانه تحت بارگذاری اعمالی

پل ها به عنوان یکی از سازه های بسیار حساس و یکی از عناصر بسیار شاخص در زیر ساختار آبادانی و شاهرگ های حیاتی هر کشور سال هاست که شناخته شده اند. تخریب بسیاری از پل ها بعد از چندین زلزله نشان داد که هنوز هم در مورد طراحی لرزه ای پل ها مسایل ناشناخته وجود دارد. پل های چند دهانه به عنوان یکی از پرکاربردترین انواع پل جهت استفاده در دهانه های کوتاه و متوسط مطرح می باشند و این پل ها در تحمل و انتقال بارهای قایم عملکرد مناسبی دارند اما رفتار آنها در برابر بارهای جانبی مانند زمین لرزه کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به نیاز روزافزون به پل های چنددهانه مطالعه ی عملکرد لرزه ای اینگونه پل ها بیش از پیش ضروری به نظر می رسد. در تحقیق حاضر به بررسی رفتار پل های چند دهانه پرداخته می شود و تحت زلزله های شدید ازجمله زلزله السنترو 1940، زلزله نورتریج 1994 و زلزله کوبه 1995 اثر پارامترهای تعداد دهانه و طول دهانه با استفاده از مدل سازی پل ها در نرم افزار ABAQUS بررسی می شود. به این منظور 27 عدد مدل تعریف و مدل اجزای محدود آنها ساخته می شود که نتایج حاصله از این مدل ها در نمودارهای مربوط به تمامی مدل های زلزله های مذکور با تعداد و طول دهانه های تغییر یافته نشان داده شده اند و همچنین مقایسه عددی تغییر مکان مدل های دو دهنه و سه دهانه و چهار دهانه با طول دهانه های تغییر یافته نشان داده شده اند. بر مبنای نتایج این تحقیق، تحت بارگذاری اعمالی با افزایش طول و تعداد دهانه، جابجایی عرشه پل در راستای زلزله افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

پل های چنددهانه ، طراحی لرزه ای پل ها ، مدل اجزای محدود ، جابجایی عرشه پل