بررسی شاخص های آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی دختران غیر فعال دانشجو پس از هشت هفته درس تربیت بدنی عمومی

مقدمه: آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی مناسب از عوامل مهم بهبود کیفیت زندگی و پیشگیری از بیماریها محسوب می شود. به نظر میرسد درس تربیت بدنی عمومی تاثیر مثبتی بر شاخصهای آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی دختران غیر فعال دانشجو داشته باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی شاخص های آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی دختران غیر فعال دانشجو پس از هشت هفته برنامه درسی تربیت بدنی عمومی بود.روش شناسی: 40 دانشجوی دختر غیر ورزشکار دانشگاه آزاداسلامی واحد بندر انزلی با میانگین سنی20/93±2/0 سال، آزمودنی های این تحقیق را تشکیل دادند. متغیرهای آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی آزمودنی ها در دومین هفته شروع ترم اندازه گیری شد؛ سپس برنامه تمرینات درس تربیت بدنی عمومی 1 به مدت 8 هفته، هفته ای یک جلسه و به مدت 90 دقیقه اجرا گردید و پس از اتمام جلسات تمام آزمون ها به همان ترتیب اولیه تکرار شدند. در این تحقیق اندازه های آنتروپومتریکی و ترکیببدنی شامل سن، قد، وزن، BMI، WHR، درصد چربی، ارتفاع دسترسی و آزمونهای عملکردی شامل پرش ارتفاع، دوی سرعت 36/5 متر و آزمون انعطافپذیری تنه مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای توصیف اطلاعات جمع آوری شده، از میانگین و انحراف استاندارد و به منظور اطمینان از طبیعی بودن توزیع آزمودنیها از آزمون کلموگروف-اسمیرنف استفاده شد. جهت بررسی تفاوت های پیش و پس آزمون از t همبسته و نرم افزار Spss16 استفاده شد.نتایج: نتایج مطالعه نشان داد مقادیر وزن، شاخص توده بدنی، نسبت دور کمر به دور لگن و درصد چربی در دختران دانشجو کاهش معنیداری یافت(.(p<0/05 همچنین تفاوت معنیداری در میزان انعطافپذیری و پرش عمودی بین پیش و پس آزمون مشاهده شد(.(p<0/05نتیجه گیری: بنابراین به نظر میرسد اجرای واحد تربیت بدنی عمومی در دانشگاه ها از طریق انجام فعالیت بدنی منظم در طول یک نیمسال تحصیلی می تواند بر شاخص های ترکیب بدنی و آمادگی جسمانی دانشجویان دختر غیرفعال تاثیر معنی داری داشته باشد.

کلیدواژه ها:

آنتروپومتریکی ، WHR ، درصد چربی