مبانی انسان شناسی شیخ اشراق و تاثیر آن در حقوق بشر

انسان شناسی علمی است که به جایگاه انسان در هستی، و ارتباط او با طبیعت و جامعه می پردازد. انسان شناسی حقوق بشر به این موضوع می پردازد که فرهنگ های مختلف و حقوق بشر چگونه نگاه می کنند. حقوق بشر به معنای امروزی در اثر تغییر ذهن انسان غربی و حاکم شدن اومانیسم به وجود می آید. رویکرد هر نظام فکری به ماهیت، طبیعت و جایگاه انسان، تعیین کننده دیگر اجزای فلسفی آن خواهد بود. مکتب فلسفه اشراق به عنوان پیوند گاه اندیشه ایرانی - اسلامی یکی از مهم ترین خاستگاه های فکری است که دارای مبانی انسان شناسی خاص خود است. در این تحقیق پرانی تا حقوق بشر مبتنی بر مبانی انسان شناسی سهروردی را بیابیم. انسان شناسی اشراقی در کنار سهم ارتباط این موضوع با پاره های اساسی دیگر اندیشه او مثل خداشناسی و جهان شناسی میسر است. در اندیشه بود انسان، تلفیقی از نفس و بدن است. نفس انسانی از سنخ نور الانوار (جوهری بسیط و مجرد) است. که اصالت با اوست. راه ورود به ساختار انسان شناسی فلسفی شاخ، بازشناسی مسیله نور و احکام مرتبط با آن است. انسان شناسی اشراقی با ویژگی کمال گرایی خود مفهومی حداکثر از انسان ارایه می دهد که می تواند مبنای تقسیم حقوق بنیادین و والاتری نسبت به نگاه حداقلی و حقوق بشر مدرن باشد.

کلیدواژه ها:

انسان شناسی ، حقوق بشر ، سهروردی ، نفس ، بدن