جهانی شدن و تکثر فرهنگی

جهان امروز با دو وضعیت ظاهرا متعارض روبه روست: از یک سو شاهد ظهور شبکه از جنبش های سیاسی و فکری اقلیت های مذهبی، ق م، مهاجران، فمنیست ها، طرف داران حفظ محیط زیست و ....است که رفتار، عقاید و شیوه های زندگی و فرهنگ متفاوتی از فرهنگ مسلط جامعه ارایه می کند و درگیر منازعه بزرگ تر بر سر شناسایی ( recognition) فوریت و تفاوت خود هستند. از سوی دیگر جهانی شدن موجب درک نوینی از واقعیت جهان شده است که مطابق آن جهان موبد در فضای آن مشارکتی با نیروهای اقتصادی، فرهنگی و تکنولوژیکی خاص خود شده که مهم ترین قسمت آن در فرهنگ جهانی است. پرسش اصلی این است که تاثیر جهانی رفتن در عرصه فرهنگ چه بوده است آیا جهانی شدن موجب حل هویت های خاص فرهنگی در فرهنگ عامه جهانی نوظهور شده است آیا جهانی شدن به معنای حاکمیت فرهنگ واحد آنگلو- امریکایی و نفی همه هویت های نوظهور است و در کنار این فرهنگ جهانی، تکثرگرایی فرهنگی تداوم می یابد = این مقاله با ترسیم وضعیت تکثر فرهنگی موجود در بسیاری از جوامع و پدیده جهانی شدن سعی می کند وضعیت هویت و تکثر فرهنگی در عصر جهانی شدن را مورد بررسی قرار دهد لذا فرضیه این مقاله این است که جهانی شدن ضمن ایجاد فرهنگ جهانی، شرایط امکان نفوذ و تداوم فرهنگ های بومی، محلی، ملی، دینی و ....و هویت های متکثر را فراهم آورده است. این هویت سازی گاهی در قالب بومی سازی ارزش های جهانی چون دموکراسی، جامعه مدنی، اقتصاد و تجارت و .... نمودار می شود ، همان طور که برخی کشورها ، ارزش های جهانی فوق الذکر را با افزودن قیود فرهنگی و هویتی خاص جامعهی خود مانند دموکراسی اسلامی به کار می برند.

کلیدواژه ها:

جهانی شدن ، تکثر فرهنگی ، هویت ، فرهنگ ، دموکراسی اسلامی