تاثیر خاک ورزی حفاظتی و متداول با مدیریت بقایا بر ویژگی های فیزیولوژیکی گندم(Triticum aestivum L.)

به منظور بررسی تاثیر خاکورزی حفاظتی و متداول با مدیریت بقایا بر ویژگیهای فیزیولوژیکی گندم،آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل: الف) شیوه های خاک ورزی در سه سطح (خاک ورزی متداول، کمترین شخم، بدون شخم) و ب) مدیریت بقایا در سه سطح (0 ،30 و60درصد بقایا) بودند. نتایج نشان داد که محتوای نسبی آب برگ، تفاوت دمای سایه انداز با محیط، محتوای سبزینه (کلروفیل) برگ (خواندن SPAD ،(سطح برگ پرچم، پتانسیل آب برگ، تشعشع جذبشده در بین روشهای مختلف خاکورزی اختلاف معنیداری داشتند و بیشترین مقادیر صفات یادشده در تیمار بدون شخم به دست آمد که به ترتیب معادل 83درصد cm ،47/35 ،-7/36 c° ، 90/22 و- 11/19 bar ،26/3 درصد بود درمیزان مختلف کاربرد بقایا، محتوای نسبی آب برگ، تفاوت دمای سایهانداز با محیط و تشعشع جذبشدهاختلاف معنیداری داشتند اما در خواندن SPAD ،سطح برگ پرچم و پتانسیل آب برگ تفاوت معنیداری مشاهده نشد. بالاترین عملکرد دانه در تیمار بدون شخم (2/6912 کیلوگرم در هکتار) و در بقایای 60 درصد (8/6980 کیلوگرم در هکتار) به دست آمد. آزمایش نشان داد خاکورزی حفاظتی همراه بقایای بیشتر روی سطح خاک میتواند باعث بهبود برخی از ویژگیهای فیزیولوژیکی شامل محتوای نسبی آب برگ، تفاوت دمای سایهانداز با محیط، خواندن SPAD ،سطح برگ پرچم، پتانسیل آب برگ، تشعشع جذب شده و عملکرد گندم شود.

کلیدواژه ها:

بدون شخم ، تشعشع ، دمای سایه انداز ، گندم ، محتوای نسبی آب