تاثیر محلول پاشی اسید سالیسیلیک بر برخی شاخص های فیزیولوژیکی چغندرقند در شرایط تنش شوری

به منظور بررسی تاثیر اسید سالیسیلیک بر برخی شاخصهای فیزیولوژیکی چغندرقند در شرایط تنش شوری برای شناسایی صفات مربوط به تحمل شوری، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار به صورت گلدانی، در سال زراعی 1392-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. عاملهای مورد بررسی شامل اسید سالیسیلیک با غلظتهای0) شاهد)، 5/0 و 1 میلیمولار به عنوان کرت اصلی، تنش شوری در دو سطح 0) شاهد) و 150 میلیمولار و دو رقم چغندرقند شریف و جلگه بود. محلول پاشی برگی در مرحله 4 برگی، همزمان با تنش شوری انجام شد. نتایج نشان داد که تیمار اسیدسالیسیلیک افزون بر افزایش معنیدار سطح برگ، سبزینه (کلروفیل) برگ، هدایت روزنه ای، عملکرد کوانتومی نظام نوری (فتوسیستم) دو، بیشینه عملکرد کوانتومی نظام نوری دو، کل قندهای محلول و پرولین، موجب کاهش نفوذپذیری نسبی غشا نسبت به تیمار شاهد در شرایط تنش شوری شد. همچنین تیمار تنش شوری موجب کاهش معنیدار هدایت روزنهای، سبزینه برگ، عملکرد کوانتومی نظام نوری دو و بیشینه عملکرد کوانتومی نظام نوری دو شد، درحالیکه نفوذپذیری نسبی غشا، کل قندهای محلول و پرولین به طور معنی داری افزایش یافت. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده به نظر میرسد استفاده از تیمار اسید سالیسیلیک در گیاه چغندرقند در شرایط تنش شوری با تحریک رشد و سوخت وساز، موجب تحمل به تنش شوری میشود.

کلیدواژه ها:

پرولین ، تحمل شوری ، عملکرد کوانتومی ، نفوذپذیری نسبی غشا