تاثیر سطوح مختلف نانوپتاس و پتاس معمولی بر عملکرد و برخی خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی دو رقم گندم در شرایط شوری

پتاسیم، عامل مهمی در بهبود تحمل گیاهان به تنشهای غیرزیستی نظیر تنش شوری به شمار میرود. بهمنظور بررسی تاثیر پتاسیم بر تحمل به شوری دو رقم گندم نان کویر (متحمل به شوری) و قدس (حساس به شوری)، آزمایشی گلدانی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی در سه تکرار با سطوح تیماری مختلف شامل شاهد، شوری 150 میلی مولار (کلرید سدیم)، شوری 150 میلی مولار به همراه دو سطح 300 و450 میلیگرم پتاسیم بر کیلوگرم خاک از منبع سولفات پتاسیم و دو سطح 30 و 45 میلیگرم پتاسیم بر کیلوگرم خاک از منبع نانوکلات پتاسیم 27 درصد انجام گرفت. کاربرد سطوح و منابع مختلف پتاسیم در شرایط تنش، سبب کاهش تاثیرات سوء ناشی از تنش شوری و در پی آن بهبود عملکرد دانه و اجزای آن، عملکرد بیولوژیک، ارتفاع بوته، هدایت روزنه ای، و نیز کاهش غلظتNa+و افزایش غلظتK+و نسبتK+/Na+برگ پرچم شد. به نظر می رسد وجود پتاسیم در شرایط شوری در مقایسه با نبود آن در این شرایط، از طریق رقابت با سدیم در جذب به وسیله گیاه سبب کاهش تاثیرات منفی تجمع سدیم در گیاه شده و از طریق تعدیل پتانسیل اسمزی و بهبود هدایت روزنهای سبب حفظ فتوسنتز می شود و بدین ترتیب کاهش آثار تنش شوری بر عملکرد را در پی دارد

کلیدواژه ها:

پتاسیم ، تحمل شوری ، گندم