ارتباط بین محتوای کلروفیل برگ و عملکرد دانه تحت شرایط تنش شوری در گندم نان

اندازهگیری محتوای کلروفیل برگ معیار مناسبی در برنامههای اصلاحی برای افزایش میزان فتوسنتزبرگ به شمار میآید. به منظور بررسی ارتباط بین شاخص محتوای کلروفیل و عملکرد در شرایط تنششوری، 41 ژنوتیپ گندم در مزرعه تحقیقاتی مرکز ملی تحقیقات شوری، در دو شرایط نرمال و تنش شوری ارزیابی شدند. شوری آب آبیاری در شرایط نرمال و شور بهترتیب 2 و 10 دسی زیمنس بر متر بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که ژنوتیپهای مورد بررسی از نظر صفات محتوای کلروفیل و عملکرد دانه اختلاف معنیداری در هر دو شرایط نرمال و تنش شوری داشتند. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که ژنوتیپهای شهریار، روشن و بومی یزد دارای بیشترین میزان عملکرد دانه و همچنین دارای بیشترین محتوای کلروفیل برگ در میان ژنوتیپهای مورد بررسی در شرایط تنش شوری بودند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که در شرایط تنش شوری ژنوتیپهای متحمل و دارای عملکرد زیاد از محتوای کلروفیل برگ زیادی برخوردارند. همچنین نتایج همبستگی و تجزیه به عاملها در شرایط تنش شوری نشاندهنده ارتباط مثبت محتوای کلروفیل برگ با عملکرد دانه بود. بنابراین انتخاب ژنوتیپهای با محتوای کلروفیل برگ زیاد در شرایط تنش شوری میتواند به انتخاب ژنوتیپهای با عملکرد زیاد و متحمل به شوری منجر شود.

کلیدواژه ها:

تنش شوری ، عملکرد دانه ، گندم نان ، محتوای کلروفیل