نقش پیش بینی کنندگی دلبستگی شغلی بر اساس حمایت اجتماعی و اشتیاق شغلی معلمان زن مدارس استثنایی دوره ابتدایی شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش پیش بینی کنندگی دلبستگی شغلی بر اساس حمایت اجتماعی و اشتیاق شغلی معلمانزن مدارس استثنایی دوره ابتدایی شهر اهواز بود. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شاملکلیه معلمان زن مدارس استثنایی دوره ابتدایی شهر اهواز در سال 96-1395 بود. به همین منظور و بر اساس فرمول کوکران تعداد 132 نفر به عنوان حجم نمونه و به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها ازپرسشنامه های حمایت اجتماعی فلیپس (1986)، اشتیاق شغلی سالانوا و شوفلی (2001) و دلبستگی شغلی کانونگو (1982)استفاده گردید. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام به وسیله نرمافزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین حمایت اجتماعی و اشتیاق شغلی با دلبستگیشغلی رابطه مثبت و معنیدار وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون خطی به روش گام به گام نیز بیانگر آن بود که از بین ابعادحمایت اجتماعی، مولفه دوستان و از میان ابعاد اشتیاق شغلی تنها مولفه خانواده قادر به پیشبینی دلبستگی شغلی به صورتمعنی دار بودند. بنابراین بر اساس یافته ها میتوان بیان کرد که حمایت اجتماعی و اشتیاق شغلی نقش بسزایی در افزایشدلبستگی شغلی معلمان مدارس استثنایی دارد.

کلیدواژه ها:

دلبستگی شغلی ، حمایت اجتماعی ، اشتیاق شغلی