تحلیل اثر بخشی فضاهای معماری بر بهبود عملکرد کودکان نابینا و کم بینا نمونه موردی مرکز توانبخشی نابینایان و نیمه نابینایان مکزیکو سیتی

محیط زندگی انسان تاثیر مستقیمی بر تجربیات، احساسات، خاطرات و تصمیمات او میگذارد .در واقع معماری، پدیده ای چندحسی است و از طریق همهی حواس کاربر با وی ارتباط برقرار نموده و او را تحت تاثیر قرار میدهد. متاسفانه تاکید بر طراحی و خلق فضاها با محوریت حس بینایی منجر به محجور ماندن سایر حواس در معماری فضاها شده است. این موضوع سبب عدم تطابق فضاهای طراحی شده با نیازهای کاربران شده و امکان ایجاد ارتباط بین محیط و اقشار مختلف اجتماع را محدود نموده است. برای درک بهتر کودک نابینا از محیط اطراف طراحی محیط باید بهگونهای باشد که بدون استفاداز حس بینایی تشخیص فضا، درک فضا و جهتیابی برای ویامکانپذیر باشد. استفاده از نشانهها، ادراک حسی فضا در کودکان نابینا را میسر میسازد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر معماری مبتنی بر حواس پنجگانه و بهرهمندی از علایم و نشانهها در درک نابینایان از فضا است. نتایج مطالعات بیانگر بهبود احساس کاربران نابینا از محیط پیرامون و توانایی برقراری ارتباط آنها با فضای اطراف، در محیطهای طراحی شده با معیارهای معماری چندحسی است. در این پژوهش مرکز توانبخشی نابینایان و نیمهنابینایان مکزیکو سیتی به عنوان یک نمونه موفق در دستیابی به راهکارهایی در طراحی این مدرسه برای ادراک فضایی بهتر و جهتیابی آسان این کودکان مورد بررسی قرار گرفت.پژوهش حاضر از نوع مطالعات کیفی و به منظورتکمیل مبانی نظری و مطالعه پژوهشهای انجام شده از روش تحلیلی- توصیفی استفاده میشود.

کلیدواژه ها:

نابینایان ، حواس در معماری ، ادراک فضا ، فضا ، مدرسه مکزیکوسیتی