تطبیق الگوهای طراحی خانه های دوره صفویه اصفهان در ارتقای کیفیت فضای مجتمع های مسکونی

با روند رو به افزایش جمعیت در دنیای معاصر، مشکلات اساسی در زمینه تامین مسکن به وجود آمده است، تغییرات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نیز در کمیت و کیفیت این امر تاثیرگذار بوده و زمانی که گنجایش محدود زمین برای پذیرش جمعیتی که رو به افزایش است نتواند پاسخگو باشد، ساخت و ساز در ارتفاع مورد توجه قرار گرفت و با گذشت زمان گسترش یافت و تمام اهداف اساسی و اصلی خانه در طراحی ها نادیده گرفته و نیازهای اساسی انسان به فراموشی سپرده شد. از این رو در این پژوهش سعی شده تا با اتکا به روش تحلیلی توصیفی و با الگو پذیری از ارزش های طراحی معماری خانه های سنتی در طراحی مجتمع های مسکونی باعث بهبود کیفیت فضا شد؛ بهاین منظور با در نظر گرفتن معیارهایی چون رعایت حریم خصوصی خانه، ایجاد سلسله مراتب فضایی، استفاده از نور طبیعی و انعکاس رنگ و... در نهایت سعی گردیده ارتقاء کیفیت مسکن طراحی شده با توجه به نیاز زندگی معاصر و الگو پذیری از فرهنگ بومی این سرزمین صورت پذیرد. که این امر تاثیر بسزایی در مصرف بهینه انرژی نیز دارد.

کلیدواژه ها:

الگوهای سکونت ، مسکن ، مجتمع مسکونی ، ارنقاء کیفیت مسکن