بررسی سرمایه اجتماعی در فرایند بهسازی در محله خوب بخت

بیشتر عمده طرح هایی که برای حل معضلات بافتهای فرسوده شهری در ایران تهیه شده اند به دلیل عدم توجه کافی به ظرفیت ها و نقاط قوت این بافتها و ساکنان آنها به تمام اهداف مورد نظر دست نیافته اند. نگاه صرفا کالبدی این طرحها در گذشته باعث شد که سازمان اجتماعی موجود نادیده بماند و در مرحله اجرا به دلیل عدم استقبال ساکنان با توفیق چندانی روبرو نشود. توسعه دارایی مبنای اجتماع محلی رهیافتی کارآمد در حل مسایل پیشگفته محسوب میشود. براساس این رویکرد بافت های فرسوده علاوه بر نیازها واجد ظرفیت هایی هستند که زمینه را برای پیشرفت فراهم میکند. با توجه به اینکه این بافت ها محله های قدیمی شهرها را تشکیل میدهند، سرمایه اجتماعی موجود در آنها مهم ترین ظرفیت برای توسعه محسوب میشود.در صورت عدم بررسی سرمایه اجتماعی بر روند بهسازی پروژه در اجرای طرح به دلیل عدم همکاری ساکنین با مشکل روبرو می شود. هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه سرمایه اجتماعی بر روند بهسازی در محله خوب بخت می باشد. تحقیق ما به لحاظ هدف کاربردی می باشد.داده ها و اطلاعات جمع اوری شده به صورت اسنادی-کیفی می باشد ،این پژوهش در زمان پیمایشی صورت گرفته است. سایر پژوهشگران این پژوهش را در شهرها و محل های دیگر با تاکید برشاخص هایی مانند مشارکت مردم ، همبستگی و... مورد مطالعه قرار دادند،اما ما در این پژوهش به بررسی رویکرد اسنادی در بهسازی محله خوب بخت تهران با تاکید برشاخصه اعتماد سرمایه های اجتماعی می پردازیم. در نتیجه، اعتماد اجتماعی به عنوان یک سرمایه اجتماعی با ارزش در سطح محله مورد مطالعه قرار گرفته و تاثیر آن در بهسازی محله سنجیده می شود.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، اعتماد اجتماعی ، محله خوب بخت ، بهسازی شهری