بررسی پایداری شبکه های هوشمند در هنگام وقوع اختلال و ارایه روشی جهت کنترل و بهبود پایداری

مشخصه های ساختاری منابع انرژی پراکنده و وجود بارهای قابل قطع در شبکه هوشمند سبب ایجاد تفاوت بین مسایل کنترل، حفاظت، بهره برداری و استراتژیهای مدیریت انرژی شبکههای هوشمند با شبکه های مرسوم شده است. تمرکز اصلی این مقاله بر روی مسایل کنترل فرکانس و ولتاژ شبکه هوشمند است و هدف اصلی آن ارایه راهکار کنترلی مناسب جهت کنترل فرکانس و ولتاژ شبکه هوشمند در حین جزیره شده است. لازم است که بعد از عملکرد سریع سیستم ذخیره ساز انرژی _ باتری در هنگام جزیره ای شدن سایر منابع توان وارد عمل شده تا سیستم ذخیره ساز انرژی _ باتری بتواند با یک ظرفیت باقیمانده از فرآیند کنترل خارج شود. به این ترتیب میتوان اطمینان حاصل کرد که همواره بیشترین ظرفیت رزرو چرخان در شبکه هوشمند وجود دارد. همچنین در این مقاله ظرفیت موردنیاز باتری جهت کنترل فرکانس شبکه هوشمند جزیرهای تعیینشده است. نتایج شبیه سازی نشان میدهد که حضور منبع ذخیره ساز انرژی باتری به سبب دارا بودن پاسخ دینامیکی سریع، در شبکه هوشمند مبتنی بر منابعی با اینرسی کوچک و پاسخ دینامیکی کند الزامی است و بدون حضور باتری، شبکه هوشمند خاموشی را تجربه خواهد کرد. بررسی گروه های مختلف مشارکت منابع تولید پراکنده نشان داده است که در گروه هایی که میکروتوربین مشارکت مینماید زمان استقرار فرکانس بیشتر است. همچنین نتایج شبیه سازی مناسب بودن طرح کنترلی ارایه شده در فصل سوم در حین وقوع اختلالهای تولید، بار و خروج BESS را نشان میدهد. در کلیه مطالعات موردی کنترل ولتاژ توسط عملکرد سریع سیستم های تحریک تولیدات پراکنده مبتنی بر ژنراتور سنکرون انجام شده است.

کلیدواژه ها:

شبکه های هوشمند ، تولید پراکنده ، جزیره ای شدن ، پایداری ، سیستم ذخیره ساز انرژی- باتری