مطالعه مقایسه ای روش های ایجاد سیگنال ساختگی الکتروانسفالوگرام:قابلیت ها و محدودیت ها

ثبت و جمع آوری داده های بیولوژیکی واقعی نیازمند صرف زمان و هزینه ی زیاد و کاری بس دشوار است. همچنین پدیده های نامطلوبی نظیر نویزها و آرتیفکت ها نیز در آنها اجتناب ناپذیر است. از این رو، در برخی پژوهش ها بهتر است از سیگنال های ساختگی استفاده شود تا مزیت امکان تغییرات مطلوب در پارامترهای دادگان فراهم گردد. بدین منظور لازم است سیگنال شبیه سازی شده به سیگنال بیولوژیکی شباهت زیادی داشته باشد. در این مقاله، ابتدا به توصیف و پیاده سازی روش های مختلف ایجاد سیگنال ساختگی الکتروانسفالوگرام شامل روش های یانگ، وایراش تراس، وینر و رانکین پرداخته شده است. سپس با ارزیابی این سیگنال های ساختکی در قیاس با سیگنال واقعی در حوزه های زمان و فرکانس، به جمع بندی نقاط ضعف و قوت هر روش و کارآیی هر کدام پرداخته شده است. بر این اساس روش رانکین قادر بوده است سیگنال ساختگی الکتروانسفالوگرام را به شیوهای کارآمدتر و با همبستگی طیفی 0/79 ایجاد نماید.

کلیدواژه ها:

سیگنال ساختگی الکتروانسفالوگرام ، روش یانگ ، مدل وایراشتراس ، مدل وینر و روش رانکین