به کارگیری رادار شناختگر هوابرد به منظور عملکرد بهتر درمحیط های شلوغ الکترومغناطیسی و افزایش قابلیت آشکارسازی و ردیابی

محیط و اهدافی که رادار هوابرد به عنوان یکی از مهم ترین سیستم های اویونیکی هواپیما می بیند دایما در حال تغییر است. این امر به کارگیری رادار شناختگر را به منظور افزایش توانمندی و قابلیت اطمینان عملکرد رادار به ویژه در محیط های شلوغ الکترومغناطیسی را لازم و ضروری می نمایاند تا با شناخت محیط و اهداف و استفاده از بانک داده ای که دایما به روز می شود، پارامترهای فرستنده، گیرنده، پردازنده، و بیم آنتن را برای داشتن عملکرد بهینه و افزایش مقاومت در برابر کلاتر، اخلال و حملات الکترومغناطیسی به طور پویا اصلاح کند و اهداف متحرک و ساکن (زمینی، دریایی، هوایی) را به خوبی آشکار، ردیابی، طبقه بندی و شناسایی نماید. پیچیدگی ها و تفاوت های رادار شناختگر با رادارهای هوابرد فعلی در اجزا و قابلیت ها و مزایا نیز بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

رادار هوابرد ، رادار شناختگر ، ردیاب بیزین ، تحلیل گر صحنه ، طراحی شکل موج