بررسی میزان رضایت زناشویی در خانواده های دارای کودک مبتلا به اتیسم و خانواده های دارای کودک عادی

هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان رضایت زناشویی در خانواده های دارای کودک مبتلا به اتسیم و خانواد های دارای کودک عادی بوده است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه خانواده های دارای کودک مبتلا به اتیسم و خانواده های دارای کودک عادی شهرستان گرگان در سال 1391 می باشد. نمونه آماری شامل 30 نفر از والدین کودکان اتیستیک و گروه قابل مطالعاه 30 نفر از والدین کودکان عادی تشکیل می دهند. روش نمونه گیری به صورت در دسترس می باشد. برای تحلیل داده های این پژوهش، از تحلیل واریانس و آزمون t و ضریب همبستگی اسپیرمن و مقیاس زناشویی اینرچ استفاده شده است. یافته های این پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری در میزان رضایت زناشوی خانواده های دارای کودک مبتلا به اتیسم و خانواده های دارای کودک عادی وجود دارد و همچنین نشان داد که بین داشتن کودکان اتیسم و رضایت زناشویی پایین رابطه وجود دارد. همچنین نشان داد که دو متغیر سن و تحصیلات نیز در میان رضایت زناشویی تاثیرگذارند.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، خانواده های دارای کودک مبتلا به اتیسم ، خانواده های دارای کودک عادی