تهیه ی نقشه ی فرسایش آبکندی با استفاده از تکنیک تجزیه و تحلیل جغرافیایی تصاویر با رویکرد شی ء گرا

در میان انواع فرسایش آبی، فرسایش آبکندی یکی از مهمترین رخدادهای موثر در نابودی خاک و پسرفت اراضی می باشد که با تخریب افق های سطحی و زیرین خاک، موجب تولید رسوب در حجم زیاد و نابودی بستر تولید می شود (Chaplot, 2013: 3; Zakerinejad and Maerker, 2015). هدررفت خاک در این نوع فرسایش چندین برابر بیشتر از فرسایش سطحی و شیاری است، که پیامد آن پرشدن مخازن سدها، منبعی برای آلوده کردن آب های سطحی، کاهش ظرفیت انتقال آبراهه ها، رودخانه ها و تخریب اراضی کشاورزی پایین دست آنها می باشد (انتظاری و همکاران، 1394: 298؛ فرج زاده و همکاران، 1392: 43). در مقایسه با سایر روش های اندازه گیری فرسایش خاک، استفاده از تکنیک های سنجش از راه دور به منظور نظارت بر فرسایش آبکندی و تهیه ی نقشه ی آبکندهای موجود، ارزان ترین روش جمع آوری داده ها محسوب می شود (Pradhan et al., 2011; Momm et al., 2015). بنابراین یک روش نیمه اتوماتیک در ترکیب با مشاهدات میدانی و فرآیندهای مبتنی بر دانش می تواند رویکردی مناسب برای تهیه ی نقشه ی ویژگی های آبکندها باشد.