بررسی راهکارهای ارتقاء کیفیت تدریس درکلاس های چند پایه

این مقاله ی پژوهشی به بررسی راهکارهای ارتقاء کیفیت تدریس درکلاس های چندپایه می پردازد. روش تحقیق وپژوهش ازنوع مشاهده ی عینی، به شیوه ی میدانی است. فعالیت معلمان چندپایه درکلاس درس باروش مشاهده ی عینی زیرنظرقرارگرفت. معمولا معلمان درتدریس خود ازیک روش سنتی تدریس محوری استفاده می کردند ومشاهده گردید که درفرایند یاددهی – یادگیری، معلم بیش ترازفراگیرفعال است وتدریس برنظریه ی رفتارگرایی به شیوه ی معلم محوری استواراست. کلید واژه ی اصلی یادگیری رفتارگرایان تکراروتمرین است و معلم محوری ، کاهش سهم یادگیری برای دانش آموز را درپی دارد. برای ارتقاء کیفیت تدریس چندپایه، بهتراست تدریس معلم برپایه ی نظریه ی شناخت گرایی و ساخت گرایی به شیوه ی فراگیرمحوری استوارگردد. کلید واژه ی اصلی یادگیری نظریه ی شناختی تفکروبینش ونظریه ی ساختارمند عملکرد و عملگرایی است و بیش ترین زمان و تلاش و صحبت ازآن دانش آموزاست. بکارگیری واستفاده ازروش های تدریس فعال و پویا بجهت غنی سازی فرایند یاددهی – یادگیری (تدریس موفقیت آمیز) وارتقاء سطح توانمندی و صلاحیت های شغلی معلمان چندپایه با استمراریشرذکت معلمان درکارگاه های آموزشی و کلاس های ضمن خدمت، ممکن ومیسرمی گردد. وجود راهبرآموزشی توانمند و پیگیر مداوم نیزسودمند است.

کلیدواژه ها:

راهکارهای ارتقاء کیفیت تدریس ، کلاس های چندپایه ، نظریه ی رفتارگرایی - شناخت گرایی و ساخت گرایی