آسیب شناسی عملکرد رسانه ها در پوشش خبری حادثه پلاسکو

ایران یکی از کشورهایی است که همواره در معرض بحران های مختلف قرار داشته است. هر جا بحران وجود دارد به ابزار مدیریتآن یعنی رسانه نیم نیاز است. رسانه به عنوان ابزاری برای مدیریت بحران حوادث، می توان نقش دوگانه ای ایفا نماید؛ به این معنیکه میتوان با عملکرد صحیح ج به هنگام خود هم به کاهش دامنه بحران پرداخته و بحران زدا باشد و یا اینکه با پوشش خبری ناقص و ناکارآمد خود، گستره بحران را افزایش داده و یا حتی به بروز بحران هایی جدید منجر شود و به عبارتی بحران زا شود. با توجه به اهمیت رسانه ها و همچنین بحران آتش سوزی و فروریزش ساختمان پلاسکو، در این مقاله که بر اساس پژوهشی به روش تحلیل محتوا نگاشته شده، به این سوال اساسی پاسخ داده شد که پوشش خبری رسانه های مختلف در این بحران چگونه بوده است نتایج حاصل از این بررسی مبین آنست که پرداخت پرحجم سازمان صداوسیما و سایر رسانه های کشور به موضوع حادثه پلاسکو به سبب وظایف اجتماعی شان لازم و ضروری بود. رسانه های اجتماعی و شهروند خبرنگاران از حیث اصل سرعت در اطلاع رسانی برترین رسانه در پوشش خبری رویداد بودند، اما از حیث دقت و جامعیت دچار نقصان بودند. رویکرد رسانه ملی را در این حادثه می توان کمی، رویدادی و توام با رویکرد قانون طبیعی عنوان کرد. راهبرد در رسانه ملی واکنشی و توام با هیجان و بزرگنمایی به جهت حجم پرداخت به موضوع بود. جهت گیری رسانه ملی وجه اطلاع رسان داشته و ع مدتا در حمایت از ارگان های امدادی و به ویژه شهرداری بود. مطبوعات و خبرگزاری ها از نظر شاخص سرعت خبرگزاری ها پس از شبکه های اجتماعی بالاترین سرعت را داشتند و از نظر شاخص حجم نیز عملکرد خبرگزاری ها مطلوب ارزیابی شده. خبرگزاری ها و مطبوعات راهبردی فعال توام با بزرگنمایی در این حادثه اتخاذ کردند. عملکرد رسانه های متعلق به شهرداری سرعت و حجم اطلاع رسانی مطلوب داشته اما از نظر شاخص صحت و دقت نسبتا متعارض عمل کردند، راهبرد این رسانه ها واکنشی و فعال بوده و جهت گیری ها عمدتا اطلاع رسان و حمایتی بود.

کلیدواژه ها:

پوشش خبری ، پلاسکو ، رسانه ملی ، خبرگزاری ها ، رسانه های اجتماعی ، رسانه های شهرداری