علل تعطیلی سیستم مدیریت تضمین کیفیت بعد از اخذ گواهینامه

افزایش بهر ه وری با تکیه بر استانداردهای ایزو از دهه های پایانی قرن بیستم مورد استقبال مدیران قرار گرفت . پرسشی که اکنون پس از دو دهه اجرای نسخه های مختلف استاندارد ایزو مطرح می گردد، آن است که چرا برخی شرکت ها از جمله جامعه آماری مورد مطالعه در این تحقیق ، تنها به پیاده سازی و استقرار ایزو اکتفا نموداند و پس از مدتی به رویهه ا و شیوه های گذشته بازگشته اند. شرکت توزیع نیروی برق مورد مطالعه در اواخر 1378 با تشکیل کمیته راهبری فعالیت خود را آغاز نمود بدنبال تهیه نظامنامه کیفیت و دستورالعمل های اجرا یی، روش های مذکور از اواسط سال 1379 به تدریج در سطح شرکت به اجرا درآمد . ممیزین شرکت RWTUVدر مرداد ماه سال 1379 پیش ممیزی از سیستم مذکور را بعمل آورده و بالاخره در هشتم شهریور ماه سال 1379 شرکت موفق به اخذ گواهینامه گردید . و پس از اخذ گواهینامه به ترتیب در آبان ماه سال 80 و آبانماه سال 81 دو بار تمدید گردیده و از زمان آخرین ممیزی (آبان ماه 81 ) عملاً سیستم مدیریت تضمین کیفیت در این شرکت تعطیل شده است . در این تحقیق از کلیه کارمندان و مدیران جامعه آماری خواسته شده است که علل این تعطیلی را بیان نمایند؟ پس از انجام تحقیق ، علل عمده تعطیلی سیستم مدیریت تضمین کیفیت درجامعه آماری به شرح ذیل تعیین شده اند. عدم اعتقاد و پشتیبانی مدیران ارشد، آموزش و فرهنگ سازی ناکافی، و اینکه هدف از استقرار مدیریت تضمین کیفیت تنها اخذ گواهینامه بوده و ارتقاء کیفیت و رضایت مشتریان ملاک نبوده است . و عوامل دیگری که باعث تعطیلی سیستم بوده و بنظر می رسد عوامل قبلی نیز مت أثر از این عوامل باشند عبارتند از: اینکه خدمات شرکت انحصاری بوده و رضایت مشتریان برای شرکت مهم نبوده است . همچنین در این تحقیق، تأثیر عوامل زیر در تعطیلی سیستم مدیریت تضمین کیفیت در جامعه آماری ثابت نشد . هزینه زیاد بهبود سیستم مدیریت کیفیت، مقاومت کارکنان، کا هش ارزش گواهینامه در سطح کشور، و اینکه مستندات زیاد و پیچیده اجرای سیستم را مشکل می کند و اجرای سیستم سرعت فعالیت را کند کرده و اتخاذ تصمیمات را دچار مشکل می کند. امروزه که مرزهای کشورهای جهان با ظهور پدیده جهانی شدن به علت پیشرفت تکنولوژی و اطلاعات، نفوذپذیر شده و امنیت اقتصادی حتی برای ثروتمندترین ممالک وجود ندارد ارتباط اقتصادی را تنها قانون برتریت رقابتی بر حول برتریت های نسبی تعیین می نماید. بنابراین کیفیت به عنوان مهم ترین و تنهاترین عامل بقای سازمان ها در فضای سنگین رقابتی در عرصه بین المللی خواهد بود.مقوله کیفیت به عنوان ضرورت اجتنا ب ناپذیر در زندگی روزمره به حدی نفوذ پیدا کرده است که هیچ ملتی را امیدی به دوام و بقای حیات بدون تولید محصولات با کیفیت نیست.افزایش کیفیت با تکیه بر استانداردهای ایزو از دهه های پایانی قرن بیستم مورد استقبال مدیران قرار گرفت . توجه به نیازهای مشتری زمینه سازی برای اصلاح فرآیندها، ارزیابی ابعاد مختلف سازمان، اعمال کنترل، کاهش هزینه ها و… به عنوان مهم ترین منابع و مزایای پیاده سازی استانداردهای ایزو در سازمان ها مطرح بوده است.پرسشی که اکنون پس از دو دهه اجرای نسخه های مختلف استانداردهای ایزو مطرح می گردد . آن است که چرا برخی شرکت ها در پیاده سازی، استقرار و تداوم ایزو موفق و کامیاب بوده اند. اما برخی شرکت ها از جمله جامعه آماری مورد مطالعه تنها به پیاد ه سازی و استقرار اکتفا نموده اند. و پس از مدتی به رویه ها و شیوه های گذشته بازگشته اند.

کلیدواژه ها:

استانداردهای ایزو ، فرهنگ سازی