ارزیابی ساختار اکوسیستم با استفاده از سنجه های سیمای سرزمین در آبخیز جنگلی ایریل استان اردبیل

امروزه گسترش جوامع انسانی و تسلط بیشتر بر محیط زیست، سبب شده تا تغییرات محیطی سریعتر و گسترده تر از قبل به وقوع بپیوندد. بنابراین داشتن اطلاعات لازم در مورد این تغییرات برای مدیریت و برقراری نظم طبیعی پایدار اکوسیستمها ضروری است، متریک های سیمای سرزمین ابزارهای کمی ساز وضعیت سیمای سرزمین هستند،که تنوع و گوناگونی آنها موجب کاربرد وسیع آنها در برنامه ریزی های مرتبط با مطالعات زمین شده است. این متریکها قادرند در مدت زمان کوتاهی اطلاعات زیادی در مورد ساختار و تغییرات اجزای تشکیل دهنده سیمای سرزمین به ما بدهند. هدف این مطالعه مقایسه ساختار اکوسیستم به صورت جامع در زیرحوزه های آبخیز ایریل با استفاده از متریک های سیمای سرزمین است. در این راستا مقادیر شاخصها به صورت کمی محاسبه شد و در ادامه با ارایه نتایج در قالب نمودارهای ستونی امکان مقایسه متریک های مختلف در زیرحوزه های مورد مطالعه فراهم گردید. بر اساس نتایج زیرحوزه ی S1 از نظر ساختار در شرایط مطلوبی قرار دارد و سایر حوزه ها در وضعیت نامناسبی قرار دارند. در مجموع، نتایج نشان داد که شاخص NDVI دارای بالاترین تغییرات در زیرحوزه های منطقه مورد مطالعه بوده است. در مجموع مقدار متوسط شاخص NDVI و متریکهای MESH، ED، PD، MSIDI، SPLIT، COHESION، AI، LPI و CA در زیرحوزههای مورد مطالعه به ترتیب برابر 41/33، 33/84، 12/28، 0/49، 35/56، 5036/56، 49/64، 98/78، 53/25 و 824/52 است. زیرحوزه هایی که پوشش غالب آنها جنگل و یا مرتع است از نظر ساختار وضعیت مطلوبتری دارند. در مجموع میتوان گفت متریک های بررسی شده در زیرحوزههایی که تغییرات کاربری کمتر صورت گرفته و پیوستگی آنها بیشتر است، مقادیر مطلوبتری دارند.

کلیدواژه ها:

ساختار ، ، سیمای سرزمین ، اکوسیستم