اثرات منابع مختلف نیتروژن بر جذب نیتروژن بوسیله دانه و کاه دو رقم برنج

پژوهش حاضر به منظور مقایسه ی منابع کندرهای نیتروژن و کودهای نیتروژن دار مرسوم بر جذب نیتروژن توسط دانه و کاه دو رقم گیاه برنج (قصرالدشتی و درودزن) در منطقه ی کوشکک استان فارس به اجرا درآمد. طرح کرتهای دوبار خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار استفاده شد که دو رقم برنج عامل اصلی، سطح های نیتروژن 0) ، 50، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار) عامل فرعی و منبع کود (اوره، اوره با پوشش گوگردی و کلرید آمونیوم) عامل فرعی فرعی بود. نتایج نشان داد که کاربرد کود نیتروژن باعث افزایش مقدار جذب نیتروژن شد. اما، این افزایش فقط تا سطح 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار معنی دار بود. جذب نیتروژن توسط دانه برنج در تیمار اوره با پوشش گوگردی به طور معنیدار و به ترتیب به میزان 21/5 و 33/5 درصد بیشتراز اوره و کلرید آمونیوم بود. اختلاف معنی داری به لحاظ جذب نیتروژن دانه بین دو رقم وجود نداشت. اثر برهمکنش سطح نیتروژن × ژنوتیپ بر جذب نیتروژن کاه نشان داد که با افزایش سطح نیتروژن میزان جذب نیتروژن کاه افزایش یافت، اما میزان این افزایش در رقم قصردشتی بیشتر از رقم درودزن بود. همچنین، اثر برهمکنش سطح نیتروژن × منبع نیتروژن بر جذب نیتروژن کاه نشان داد که با افزایش سطح نیتروژن در هر سه منبع، میزان جذب افزایش یافت. اما، اوره با پوشش گوگردی و سپس اوره درمقایسه با کلرید آمونیوم با افزایش سطح کود نیتروژن افزایش بیشتری در جذب نیتروژن کاه نشان دادند. شاخص برداشت نیتروژن با افزایش سطح کود نیتروژن کاهش یافت. اما، این کاهش فقط در سطح 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار نسبت به شاهد معنی دار بود. منابع مختلف نیتروژن اختلاف معنی داری به لحاظ شاخص برداشت نیتروژن نشان ندادند. شاخص برداشت نیتروژن رقم درودزن به طور معنی داری بیشتر از رقم قصردشتی بود.

کلیدواژه ها:

منابع کندرهای نیتروژن ، اوره پوشش شده با گوگرد ، اوره ، کلرید آمونیوم و برنج