تعیین روش بهینه میزان عایق حرارتی برای اجزای پوسته ای ساختمان هایمسکونی در ایران

امروزه در ایران هیچ گونه استاندارد و آیین نامه ای در خصوص عایق بندی حرارتی ساختمان تهیه و تدوین نشده است. اگرچه در بعضی ساختمان های صنعتی و یا قطعات پیش ساخته بتنی به صورت پراکنده ممکن است از عایق حرارتی استفاده شود، لیکن هیچ گونه استاندارد علمی و مشخصی رعایت نشده و آیین نامه ای نیز در این خصوص وجود ندارد.بنابراین، هدف این مقاله، تعیین روش بهینه میزان عایق حرارتی برای اجزای پوستهای ساختمان های مسکونی در ایران است. انتظار می رود نتایج به دست آمده در این پروژه مبنای تدوین آیین نامه عایق بندی حرارتی ساختمان های کشور و نیز رسیدن به استانداردهایی در عایق بندی حرارتی ساختمان قرار گیرد.استفاده از عایق حرارتی در اجزای مختلف ساختمان، ، به جلوگیری از میعان بخار آب موجود در هوا در سطوح یا در داخل مصالح اجزای ساختنمان کمک می نماید. با به کارگیری صحیح عایق حرارتی و جلوگیری از نفود بخار آب به داخل مصالح، می توان از میعان بخار آب در سطوح یا در داخل مصالح جلوگیری نمود. البته باید توجه داشت که عدم دقت دربه کارگرفتن و محل استقرار صحیح لایه های عایق حرارتی باعث خواهد شد که استفاه از عایق حرارتی نه تنها مشکلی را حل نمی نماید بلکه خود باعث میعان بخار در پشت یا در داخل عایق شده و کیفیت آن را به میزان قابل توجهی پایین آورد.

کلیدواژه ها:

عایق بندی حرارتی ، اجزای پوسته ای ساختمان ، عایق حرارتی ، انرژی