تاثیرات طرح واره معماری ناپایدار در فضای ذهنی دانشجویان معماری

علارغم پیشرفت های علمی در زمینه علوم و فنون معماری درکشورمان ، امروزه ساختمان ها از گذشته ناپایدارتر ساخته می شود. این مقوله حتی در دانشکده های معماری نیز جدی گرفته نمی شود و به بازتابی نادرست از اصل الگوی ناپایدار معماری در جامعه مبدل می شود. چراکه شاگردانی که در مدرسه معماری تحصیل می کنند خلاف آنچه که می آموزند را مشاهده می کنند و علوم تولیدی که همیشه با زحمات فراوان بدست می آید به کالای زینتی مبدل شده ودر عرصه عملی نقشی دیگردر بهبود وضعیت موجود ندارد. امروزه در دانشکدههای معماری نه خبری از ممیزی انرژی است و نه استفاده بهینه از مصرف انرژی تولید شده و فقط این مطالب در حد گفتار آکادمی در سرکلاس ها تدریس می شود. هدف تحقیق حاضر، تحلیل و بررسی الگوی معماری پایدار در دانشکدهای معماری و ارتباط آن با آموزش معماری و همینطور بازتاب آن در جامعه است و با بررسی های به عمل آمده می توان به ای نتیجه رسید که، آثار مخرب فضاهای آموزشی معماری بر روی دانشجویان بازتاب پیدا می کند و پایداری اینگونه فضاها به عنوان الگوی مناسب می تواند در پیشبرد اهداف اجرایی درجامعه نقش بسزایی داشته باشد. پژوهش حاضر بر اساس رو توصیفی– تحلیلی بوده و با استفاده از اسناد کتابخانه ای و مویالات علمی به تشریح عوامل تاثیر گذار در این زمینه می پردازد.

کلیدواژه ها:

طرح واره (اسکیما) ، معماری ناپایدار ، تاثیرات فضای آموزشی