نگرشی بر طراحی معمای با رویکرد کاهش مصرف انرژی

انسان اکنون از لحاظ صرفه جویی در مصرف انرژی، در موقعیتی قرار دارد که هیچ گاه تا بدین حد بحرانی نبوده است. برای اجرای معیارهای دایمی صرفه جویی در مصرف انرژی، کنترل دقیق مصرف در ساختمان، امری حیاتی است. راه دستیابی به این هدف استفاده از الگوبرداری از معماری هم ساز با اقلیم و همچنین استفاده از بعضی نکات معماری پایدار می باشد. امروزه با توجه به مسیله بحران انرژی، صرفه جویی در مصرف آن به یک ضرورت تبدیل شده است که با کاربرد انرژی های نو در ساختمان و همچنین با طراحی معماری مناسب و هماهنگ با اقلیم و محیط زیست می توان در مصرف انرژی صرفه جویی کرد و فضایی مناسب با آسایش حرارتی مطلوب به وجود آورد. در کشور ما علیرغم وضع قوانین مربوط به کاهش اتلاف انرژی در ساختمان ها، آشنا نبودن دست اندارکاران مسکن با تکنولوژی ها و مصالح جدید و گاها سیاست های اشتباه مدیریتی در زمینه ساخت و ساز، باعث عدم حضور این تکنولوژی در عرصه معماری شده است. بنابراین در زمانی که معماری به دنبال راه های جدید برای استفاده از انرژی تجدیدپذیر و پاک می باشد، و در مصرف انرژی های تجدیدناپذیر احتیاط نموده و در جهت احترام و هماهنگی با محیط زیست قدم بر می دارد، این مقاله بهانه ای است برای بیان اهمیت موضوع و تحقیق و پژوهش و اشنایی با اصول و راهبردهای علمی که ما را به درک عمیق تر مفهوم تعامل معماری با انرژی های نو پایدار سوق می دهد و برای ما این امکان را فراهم می آورد که با بررسی پارامترهای اقلیمی موثر در طراحی بنا به خصوص در اقلیم سرد، در راستای بهینه سازی مصرف انرژی و استفاده بهتر از منابع انرژی به توسعه پایدار کشور نیز کمک کنیم. بطور کلی، این پژوهش به دو صورت انجام می گیرد. در وجه اول، مباحث نظری مربوط به اقلیم و ساختمان، مورد بررسی قرار می گیرد و در وجه دوم، مصالح و روش های موثر در صرفه جویی انرژی ساختمان مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

انرژی پایدار ، معماری ، اقلیم سرد ، صرفه جویی انرژی