اصول اساسی طراحی نور در فضاهای آموزشی

سابقه مطرح شدن مسیله روشنایی طبیعی در طراحی محیط های آموزشی به دهه 1950 تا اواخر 1960 در کالیفرنیا می رسد. قبل از رایج شدن استفاده از لامپ های فلورسنت، سازمان آموزش کالیفرنیا استانداردهایی را برای اطمینان از وجود نور روز کافی در کلاس ها، وضع کرد. با شروع دهه 1960 ، در این باره بحث هایی مطرح شد. مهندسین ساختمان به علت نیاز به تهویه مطبوع با استفاده از شیشه های وسیع در نما و سقف های بلند مخالف بودند. همچنین گران تمام شدن ساخت چنین کلاس هایی مورد انتقاد بود. در نتیجه کلاس هایی با پنجره های کوچک و سقف کوتاه و متکی به روشنایی مصنوعی، جای کلاس های پرنور ( نور روز) را گرفت. از این دوران مطالعات و تحقیقاتی در زمینه تاثیر نور روز بر سلامت و عملکرد دانش آموزان و دانشجویان در کلاس ها انجام شد Heschong Mahone Group19999 مطالعات موردی در فضاهای آموزشی نشان داده است که دانش آموزان که در کلاس های دارای نو روز مناسب تحصیل می کنند، به لحاظ سلامت روحی در وضعیت بهتری قرار دارند. در این زمینه تحقیقات متعددی در کلاس های آموزشی و دانشجویان بسیار بیشتر از کلاس های با روشنایی مناسب است این عامل، باعث احساس خواب آلودگی در بین دانش آموزان و دانشجویان و تضعیف عملکرد آن ها می شود.در همین راستا اصول طراحی نور در فضاهای آموزشی را مورد بررسی قرار داده ایم.گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و اسنادی است . و روش تحقیق در رابطه با مبانی نظری پژوهش، شناخت و تحلیل داده ها، به صورت توصیفی تحلیلی است

کلیدواژه ها:

نور ، روشنایی ، معماری