کاربرد مقیاس انسانی و تناسب در ارتقاء سطح زندگی کاربران

در طول چندین دهه که بعد انسانی در برنامه ریزی شهری نادیده گرفته شده و گاهی به طور اتفاقی به آن اشاره می شود. افزایش توجه به مقیاس انسانی بیانگر یک تقاضای روشن و قوی برای سطح کیفیت زندگی است و هرجا که نیاز به آرامش و اسایش و استقبال گرم برای کاربران مهم است تمام تلاش بر این است که ابعاد و طراحی ساختمان و مصالح به کار رفته و ایجاد لبه های نرم در جداره و فواصل فشرده و غیر ه در هماهنگی با مقیاس انسانی باشد. بنابراین هدف از انجام این پژوهش بررسی کاربرد مقیاس انسانی و تناسب در ارتقاء سطح زندگی کاربران می باشد که در نهایت براین اساس نتیجه گیری و پیشنهاداتی ارایه شده است در ادامه این پژوهش با مرور منابع مختلف و معتبر در زمینه مقیاس انسانی، کیفیت زندگی و ویژگی های برنامه های جامع در آن، مورد توجه محققان و تحلیل گران استخراج شده است و داده های مورد نیاز در این پژوهش به صورت توصیفی ت تحلیلی و مطالعات کتابخانه ای و اسنادی گردآوری شده است.

کلیدواژه ها:

مقیاس انسانی ، تناسبات ، سطح زندگی ، کیفیت زندگی