مطالعه بسترهای مورد نیاز تحقق شهر الکترونیک، با تاکید بر شهرداری منطقه یک تهران

در چند دهه اخیر با گسترش ابزارهای ارتباطی، حجم فعالیت های الکترونیکی در شهرها افزایش یافته و به دلیل افزایش در سرعت، دقت و امنیت درانجام فعالیت ها، کشورها هر چه بیشتر تمایل به استفاده از این فناوری پیدا کرده اند که نتیجه این فعالیت ها شکل گیری شهرها و دولت الکترونیک است که بزرگترین هدف آن ارایه ی راحت تر خدمات شهری به شهروندان و کاستن از حجم تردد در سطح شهر و صرفه جویی در وقت و تحقق عدالت اجتماعی برای تمامی اقشار جامعه است. از طرف دیگر، دولت الکترونیک یکی از پدیده های مهم حاصل از به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات است که پیاده سازی آن، تحولی بس عمیق در نحوه زندگی، اداره و رهبری کشورها داشته و ترکیبی از فناوری اطلاعات و شبکه اطلاع رسانی وب است که هدف آن، ارایه مستقیم خدمات به شهروندان، کارکنان دولت، بخش های تجاری و سایر بخش های دولت است. با تحقق دولت الکترونیکی شهروندان می توانند وارد یک سایت اینترنتی شده و به آسانی از خدمات و اطلاعات برای انجام داد و ستد استفاده کنند. لذا در هزینه و زمان صرفه جویی شده و باعث تولید چرخه اقتصادی به صورت کارا و مناسب خواهد شد. دولت الکترونیک پیش نیاز تحقق شهرداری الکترونیکی است و از سوی دیگر شرط تحقق دولت الکترونیک درکشور نیازمند مشارکت شهروندان الکترونیکی در این طرح است که نقش موثری را در رسیدن به اهداف مورد نظر ایفا می کند، امروزه شهر هوشمند و شهر الکترونیک به عنوان راهکار بی بدیل حل معضلات شهری مورد توجه شهرسازان و مدیران شهر واقع شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که: استقرار شهر الکترونیک با ابعاد تکنولوژیکی، فرهنگی و زیرساختی همبستگی معنی داری دارد. چرا که سطح معنی داری بدست آمده کمتر از آلفای تحقیق می باشد. پس نتیجه کلی این است که هرچه ابعاد مذکور بیشتر پیشرفت کرده و مدیریت شود به همان اندازه امکان استقرار شهر الکترونیک در منطقه مورد مطالعه بیشتر می شود و بهبود می یابد.

کلیدواژه ها:

شهر الکترونیک ، شهرداری مجازی ، شهرداری تهران