کنش ارتباطی، نظریه ای جهت بهبود کیفیت حسابرسی

حرفه حسابداری حوادث متعددی را در سال های اخیر تجربه کرده که پایه های اصلی این حرفه یعنی اعتماد به گزارش های مالی ارایه شده توسط حسابرسان را به مخاطره انداخته است. حوادثی مانند رسوایی های ورلدکام و انرون و تقلب های صورت گرفته در این شرکت ها که حسابرسان را باعث آن دانستند. بسیاری از این حوادث را می توان به لغزش های اخلاقی حسابرسان مرتبط دانست. تاکنون پژوهش های متعددی جهت ارتقاء کیفیت حسابرسی و کاهش این لغزش ها از سوی محققین صورت گرفته است منتها هیچ گاه به نظریه واحدی در این زمینه دست نیافته اند. نوشتار حاضر با توجه به این مسیله سعی در ارایه نظریه کنش ارتباطی و کاربرد آن در ارتقاء کیفیت حسابرسی دارد. نوشتار حاضر معتقد است آراسته شدن جهان زیست حسابرسان با اصول نظریه کنش ارتباطی می تواند مانعی در برابر لغزش های اخلاقی حسابرسان باشد. زیرا زیست جهان (بر طبق نظریه کنش ارتباطی یورگن هابرماس)، حدود افق عمل وآگاهی اجتماعی را تعیین می کند. حسابرسان نیز مستثنی از این امر نیستند و اعمال آنها نیز تحت تاثیر جهان زیست آنها می باشد. حال اگر این جهان زیست با اصول مورد نظر نظریه کنش ارتباطی آراسته باشد محصول کار حسابرسان نیز از کیفیت بالایی برخوردار خواهد بود همچنین عکس این مورد نیز صادق است یعنی آراسته بودن جهان زیست حسابرسان با کنش هدفدار و راهبردی، زمینه را برای پایین آمدن کیفیت کار حسابرسی فراهم می آورد. به علت اهمیت مقوله کیفیت حسابرسی، پژوهشگران تحقیقات متعددی جهت یافتن عوامل موثر بر ارتقاء و بهبود آن انجام داده اند و هر کدام متغیر و عاملی را در بهبود کیفیت حسابرسی مهم قلمداد نموده اند. شاید نظریه کنش ارتباطی بتواند بستری برای تدوین یک منشور و ساختار واحد جهت ارتقاء و بهبود کیفیت حسابرسی باشد.

کلیدواژه ها:

کنش ارتباطی ، جهان زیست ، کیفیت حسابرسی ، هابرماس