تحلیل توزیع بازدارنده های تشکیل هیدرات در واحد بازیابی گاز مایع

با توجه به مضرات تشکیل هیدرات های گازی مطالعات گسترده ای در زمینه بررسی شرایط تشکیل آن ها انجام شده است. با توجه به عملکرد هیدرات های گاز، استفاده از بازدارنده ها جهت به تعویق انداختن یا جلوگیری از تشکیل آن ها مورد توجه می باشد. در این پژوهش عملکرد دو ماده بازدارنده تشکیل هیدرات (منواتیلن گلیکول و دی اتیلن گلیکول) در یک واحد بازیابی گاز مایع مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور تاثیر نوع و مقدار تزریق ماده بازدارنده بر روی میزان تولید گاز مایع، مقدار آب گاز خشک تولیدی، انرژی لازم برای احیاء ماده بازدارنده، میزان اتلاف ماده بازدارنده در فرایند بررسی شده است. استفاده از گلایکول های سنگین تر برای جلوگیری از هیدرات سبب کاهش قابلیت آب گیری گاز، کاهش اتلاف ماده بازدارنده و انرژی مورد نیاز احیاء کمتر و تولید گاز مایع بیشتر می شود. در نهایت با توجه به پارامترهای بالا و افزایش بهره وری واحد، نوع، خلوص و مقدار بهینه ماده بازدارنده برای جداسازی هیدرات گازی در واحد گاز مایع 200، محلول منو اتیلن گلایکول با خلوص جرمی 75% تعیین شده است.

کلیدواژه ها:

هیدرات گازی ، مواد بازدارنده هیدرات ، واحد گاز مایع ، اتیلن گلایکول