بررسی اثر سطوح مختلف نوکلیوتید جیره بر روی مقاومت بر استرس دستکاری در بچه ماهی سفید (Rutilus kutum) دریای خزر

این پژوهش به مدت 8 هفته در سالن و آزمایشگاه گروه شیلات دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری واقع در استانمازندران انجام شد. بچه ماهی سفید با میانگین وزنی حدود 0/050±0/431 گرم از کارگاه شهید رجایی ساری تهیه و به محلانجام آزمایش منتقل شدند. تراکم ماهیان در طی دوره پرورش به تعداد 200 قطعه ماهی در هر تانک 300 لیتری می باشدبرای انجام این تحقیق 5 تیمار آزمایشی و برای هر تیمار سه تکرار در نظر گرفته شده است. درتیمارهای غذایی از سطوحصفر، 0/1، 0/2، 0/3، 0/4 درصدمکمل نوکلیوتیدی در جیره استفاده شد. در پایان آزمایش ماهیان تحت تنش دست کاری قرارگرفته و کورتیزول آن ها قبل از تنش و 1 ساعت پس از آن اندازه گیری شد. نتایج از نظر معنی داری با روش ANOVA یک و دوطرفه در نرم افزار SPSS 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت پس از گذشت 1 ساعت از تنش دست کاری سطح کورتیزول بین تیمارها مورد مقایسه قرار گرفت. طبق این پژوهش میزان کورتیزول در تیمارهای در معرض استرس قرارگرفته در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری داشت، به طوریکه این کاهش با افزایش سطح نوکلیوتید در جیره رابطه مستقیمی داشت. بنابراین بیشترین مقدار آن در گروه شاهد و کمترین مقدار آن به ترتیب در تیمارهای 1، 2، 3 و 4 مشاهده شد (P<0/05).

کلیدواژه ها:

بچه ماهی سفید ، مکمل نوکلیوتیدی ، تنش دست کاری ، کورتیزول