تعیین سطح لغزش و حجم روباره توده ریزشی بر اساس اندازه گیری های ژیوفیزیکی نمونه موردی تونل تحتانی سد مارون

برای تعیین ضخامت لایه های سطحی در گستره زمین- لغزه روشهای متعددی وجود دارد . در این پژوهش برای بررسی سطح لغزش و همچنین محاسبه حجم سازندهای قابل ریزش از روش های ژیوفیزیکی(ژیوالکتریک و لرزهنگاری شکست مرزی ) استفاده شده است . علت استفاده از روش ژیوالکتریک قدرت تفکیک بالای این روش برای شناس ایی لایه های آبدار در گستره لغزش است که موضوعی مهم درتسریع رانش توده های ناپایدار است . هرچند که استفاده از روش لرزهنگاری به خاطر بالا بودن دقت آن در محاسبه ضخامت لایه ها خصوص ا تعیین سطح لغزش متداول می باشد.البته تلفیق نتایج روشهای لرزه نگاری و ژیوالکتریک منجر به تحلیل قابل اعتمادتر و واقع بینانهتر پارامتر های زمین شناس مهندسی می شود .به عنوان نمونه مطالعه موردی برداشتهای ژیوفیزیکی در گستره توده لغزشی مجاور تونل تحتانی سد مارون با توانمندی 25 گمانه الکتریکی و 7 پروفیل لرزه نگاری شکست مرزی 24 ژیوفونی به منظور محاسبه حجم توده ریزشی ناپایدار و تعیین سطح لغزش طراحی و اندازه گیری شده است .برداشتهای الکتریکی به رو ش آرایش متقارن شلومبرژه انجام شده است . درحالی که برداشت های لرزه نگاری با گیرنده های قایم موج تراکمی P به روش لرزهنگاری شکست مرزی با استفاده از چشمه انرژی ترکیبی چکش و مواد ناریه انجام شده است . بر اساس پردازشهای انجام شده بر روی داده ه ای اندازه گیری شده توسط نرم افزارهای مد لسازی، وضعیت لایه بندی و سطح لغزش به صورت سه بعدی به تصویر کشیده شده است. علاوه بر آن پتانسیل لغزش زمین با مشاهدات صحر ایی و بررسی تصاویر ماهواره ای در گستره مورد مطالعه ارزیابی شده است . نتایج این مطالعه حضور یک لایه اشباع از آب را در محدوه پاشنه لغزش و در فصل مشترک بین سطح لغزش مستحکم با لایه بالا یی آن نشان می دهد .جمع شدن این آبها باعث کاهش میزان چسبندگی لایه های ریزشی و طبیعتا تسریع در فر آیند رانش زمین را موجب می گردد. بنابراین رانش توده لغزشی جدا شده از محل اصلی خود در آینده نزدیک حتمی است . در این راست ا، اتخاذ تمهیدات لازم برای رانش توده با حجم بیش از سیصد هزار متر مکعب در سمت جنوبی مسیر ریلگذاری ضروری است.

کلیدواژه ها:

مدل هیدرولیکی ، ژیوالکتریک ، لرزه نگاری ، آزمایش مدا فیزیکی ، سدمارون