ارزیابی شاخص های کاربری اراضی شهری؛ مطالعه موردی : شهر ورزنه

شکل گیری نظام کاربری اراضی در هر شهر و نحوه ی تقسیم اراضی و استفاده از آن در فعالیت ها و خدمات مختلف بازتاب وبرآیند عملکرد جمعی از عوامل مختلف محیطی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و حقوقی است برنامه ریزی کاربری اراضی شهری در واقع مجموعه فعالیت هایی است که محیط انسانی را مطابق خواسته ها و نیازهای جامعه شهری سامان می بخشد. دسترسی عادلانه به کاربری های شهری و استفاده بهینه از آنها یکی از مولفه های اساسی در توسعه پایدار وعدالت اجتماعی است . امروزه مفهوم زمین و فضای شهری هم به لحاظ طبیعی و کالبدی و هم به لحاظ اقتصادی - اجتماعی تغییر کیفی پیدا کرده و در نتیجه ابعاد و اهداف کاربری اراضی نیز وسیع و غنی شده است . بنابراین، استفاده از زمین و فضا به عنوان یک منبع عمومی، حیاتی و ثروت همگانی، باید با برنامه ریزی اصولی انجام پذیرد . با توجه به اهمیت این موضوع، در این پژوهش به بررسی و تحلیل کاربری اراضی شهر ورزنه با توجه به دیدگاه های کمی و کیفی پرداخته شده است . روش تحقیق، توصیفی - تحلیلی و پیمایشی است . مسایل و کمبودهای کاربری ها به طور جداگانه به صورت کمی و کیفی، با لحاظ کردن شرایط اجتماعی، اقتصادی و کالبدی شهر بررسی شده و به تجزیه و تحلیل کاربری ها پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، کاربری اراضی شهری ، ارزیابی کاربری ها ، شهر ورزنه