تاثیر نقش فضای باز در ارتقاء حس تعلق به مکان در خانه های ایران نمونه موردی خانه های شهر اصفهان

در این مقاله تلاش شده تا در قالب انجام مطالعات میدانی و کتابخانه ای به این سوال که آیا فضای بازمیتواند در ایجاد حس تعلق به مکان در خانه های ایران تاثیری داشته باشد یا خیر. در این راستا با تهیه پرسشنامه هایی، دیدگاه ساکنین مجتمع های مسکونی مختلف جمع آوری شده و با تحلیل پاسخها سعی بر رسیدن به جواب درست صورت پذیرفته است. با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شد که حس تعلق به خانه، در خانه های دارای فضای باز وسیع و یا دارای حیاط، بسیار بیشتر از نمونههای مشابه اما بدون فضای باز یا با فضای باز اندک بوده است. این حس تعلق در عناصر کالبدی، در دو ویژگی شکل و اندازه عناصر مختلف شامل: شکل و اندازه حیاط، شکل هندسی و اندازه ایوانها یا سردرها میزان نور طبیعی، اشکال پنجرهها و بافت و تزیینات شامل: تزیینات حیاط، نمای بیرونی و داخلی و طراحی داخلی مجموعه هادرنهایت با بررسیهای مختلف این نتیجه حاصل شد که خانه های دارای فضاهای باز و حیاط دار و دارای طراحی داخلی و بیرونی متناسب و نه خیلی زیاد که به سکنه امکان ایجاد رنگ تعلق را در مکان برای ساکنین محیا میکند بسیار دارای درجه حس تعلق مکانی بیشتری با انواع نمونه های دیگر میباشند.

کلیدواژه ها:

حس تعلق به مکان ، فضای باز ، کیفیت فضایی ، رنگ تعلق ، رضایت مندی