ارزیابی پاسخ های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی گیاه لوبیا تحت تیمار نانوذرات اکسید روی و نمک سولفات روی

فناوری نانو پیشرفت های عمدهای در زمینه کشاورزی و تولید محصولات زراعی میسر کرده است. در اینجا ما به بررسی پاسخ های فیزیولوژیک - بیوشیمایی گیاه ارزشمند لوبیا از لحاظ کشاورزی تحت تیمار با نانوذرات اکسید روی و نمک سولفات روی پرداختیم. رشد و تکوین گیاهان در جریان یک دوره 8 تا 9 هفته در شرایط گلخانه انجام گرفت. گیاهان با سوسپانسیون های نانوذره اکسید روی و سولفات روی در غظت های 0، 250، 1000 و 2000 میلی گرم بر لیتر از طریق خاک تیمار شدند. آنالیزها شامل جذب زیستی، وزن تر و خشک، محتوای نسبی آب، طول ریشه، ارتفاع گیاه، سطح برگ، سنجش رنگیزه ها و آنزیم بود. نتایج نشان داد که جذب Zn در تیمارهای ZnSO4 نسبت به تیمارهای نانوذره ZnO کمتر بود. در مجموع مولفه های تکوین گیاه لوبیا در هر دو تیمار نانوذره و نمک یونی آن بهبود یافت. در مقایسه با گروه کنترل، ریشه های گیاه در گروه های تحت تیمار طویلتر و دارای سطح و حجم بیشتری بودند. رنگیزه های فتوسنتزی در گروه کنترل و تیمارهای ZnSO4 نسبت به تیمار نانوذره ZnO افزایش یافت. تغییر معنی داری در میزان آنزیم های اکسیداتیو در تیمارها مشاهده نشد. نانوذرات اکسید روی و سولفات روی بطور موثر تکوین گیاه لوبیا را در خاک تحت تآثیر قرار دادند

کلیدواژه ها:

نانوذره اکسید روی ، سولفات روی ، جذب زیستی ، گیاه لوبیا