همسانه سازی نواحی جناحین ناقل های پلاستیدی اسفناج

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 332

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BIOCONF19_446

تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1396

چکیده مقاله:

از مهمترین اهداف این مطالعه ایجاد صفات جدید زراعی و باغی دخیل در مقاومت در برابر تنش های زیستی و غیرزیستی، تولید پروتیین های نوترکیب از طریق سیستم اپران و مهندسی متابولیت می باشد. تولید ناقل های اختصاصی اولین گام مهندسی پلاستیدی به شمار می آید. این ناقل ها به خاطر وجود قطعات ژنوم کلروپلاستی بهنام نواحی جناحین اختصاصی هستند، و برای رخداد نوترکیبی همتا مورد نیاز می باشند. در این پژوهش با توجه به گزارش های مکرر از گیاهان دیگر، ناحیه rsp7-ndhB از گیاه اسفناج انتخاب گردید. برای همسانه سازی این نواحی از روش PCR استفاده شد. بدین منظور آغازگرهای اختصاصی این ناحیه توسط نرم افزار Primerblast طراحی شد DNA کل از برگ های جوان گیاه اسفناج با روش CTAB استخراج گردید، سپس ناحیه rsp7-ndhB از ژنوم کل استخراج شده تکثیر و در وکتور pTG-19 به روش T/A همسانه سازی شد. در اینجا از شوک حرارتی سلول های مستعد باکتری های E. coli استفاده گردید. برای تایید کلونی های تراریخته فرضی از تکنیک کلونی PCR استفاده شد. از کلونی های مثبت اقدام به کشت نموده و استخراج پلاسمید گردید که درستی پلاسمیدهای استخراج شده با آنزیم برشی EcoRI تایید شد. در نهایت از کلونی مثبت، پلاسمیدهای نوترکیب استخراج شده و برای توالی یابی به شرکت Macrogen در کشور کرهجنوبی ارسال گردید. با مطالعات بیوانفورماتیکی معلوم شد قطعه همسانه سازی شده مربوط به ناحیه rsp7-ndhB از اسفناج بوده و از تشابه % 96 برخوردار می باشد. پس می توان از این قطعه برای ساخت ناقل اختصاصی اسفناج استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

لاتین Spinach oleracea L. ناحیه ، ، rps7-ndhB ، روش pTG-19 ، CTAB

نویسندگان

محمدرضا طراغیس

گروه به نژادی و بیوتکنولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

بهرام باغبان کهنهروز

گروه به نژادی و بیوتکنولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

مجید نوروزی

گروه بهنژادی و بیوتکنولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

ابراهیم دورانی

گروه بهنژادی و بیوتکنولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز