به کارگیری تحلیل بقاء در برآورد طول عمر بیماران مبتلا به سرطان پستان در شمال غرب ایران

سرطان پستان شایع ترین سرطان و اصلی ترین علت مرگ ناشی از سرطان در زنان می باشد. نرخ بقاء برای سرطان پستان درصدی از بیماران را که برای دوره ی زمانی خاص بعد از زمان تشخیص زنده می مانند را نشان می دهد. هدف مطالعه ی حاضر بررسی بقاء بیماران مبتلا به سرطان پستان در منطقه ی شمال غرب ایران است. این مطالعه، گذشته نگر است. بررسی جمعیت آماری بیماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان نور نجات تبریز 1389-1386 انجام شد. اطلاعاتی همچون سن و جنسیت از پرونده ی پزشکی به دست آمد. سایر اطلاعات شامل وضعیت بقای بیماران (سالم/ فوت شده) از طریق تلفن و مصاحبه تکمیل گردید. احتمال بقاء با به کارگیری روش کاپلانمایر محاسبه شد. از 833 بیمار مراجعه کننده، اطلاعات 91 بیمار تکمیل گردید. میانگین سنی 17 و 48 سال 81-26 و 22 نفر 2.53% از بیماران مرد و 77 نفر 97.46% زن بودند. نسبت جنسیتی حدود 1به 40 پس از پس از پنج سال 60 بیمار سالم و 19 بیمارفوت شده بودند. احتمال بقای یک، سه و پنج ساله به ترتیب 82.88.98 درصد SE=0.013,0.036,043 و میانگین زمان بقاء 73.456 ماه محاسبه شد. نرخ بقاء در مطالعه ی ما بیشتر از نرخ گزارش شده در سایر نواحی ایران محاسبه شد.

کلیدواژه ها:

سرطان پستان ، نرخ بقاء ، کاپلانمایر