بررسی اثر اسمولیت گلیسین بر فعالیت و پایداری حرارتی آنزیم پراکسیداز نوترکیب (Lepidium draba) LDP

پراکسیدازهای گیاهی آنزیم های گلیکوزیله حاوی هم و یون کلسیم هستند. یکی ازمعروف ترین این پراکسیدازها HRP است که به طور گسترده در موارد تشخیصی، بیوسنسورها و بیوتکنولوژی کاربرد دارد. دراین پژوهش اثر غلظت های مختلف گلیسین بر فعالیت و پایداری حرارتی آنزیم پراکسیدازگیاهی LDP بررسی گردید. در مرحله اول پس ازکشت باکتری درمحیط کشت IPTG ،LB به منظور افزایش بیان پروتیین استفاده شد. پس از لیز باکتری القا شده تخلیص پروتیین با استفاده از ستون نیکل سفارز انجام شد. سپس تاشدن دوباره ی آنزیم درحضور هم، کلسیم و GSSG انجام شد. فعالیت آنزیم در حضور سوبستراهای TMB ،H2O2 در تیمار آنزیم با غلظت مختلف 0-300 میلی مولار گلیسین مورد سنجش قرار گرفت. علاوه بر این، فعالیت آنزیم در حضور و عدم حضور اسمولیت در دماهای مختلف اندازه گیری شد. نتایج حاصل از بررسی فعالیت آنزیم نشان داد که غلظت های مختلف گلیسین باعث افزایش فعالیت آنزیم می شود ولی در سطح 5 درصد معنی دار نمی باشد. بیشترین فعالیت در غلظت 300 میلی مولار مشاهده شد. در حضور بالاترین غلظت این اسمولیت پایداری حرارتی نسبت به نمونه ی شاهد به طور معنی داری افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

آنزیم ، پایداری حرارتی ، اسمولیت