فرمولاسیون و ارزیابی رهایش کنترل شده مونتهلوکاست سدیم از ماتریس نانوزروژل سیلیکایی: اثر دمای ژله ای شدن

احتمال به تعویق انداختن رهایش دارو برای یک دوره زمانی برنامه ریزی شده پس از تجویز خوراکی فرم دوز برای بیماریهایی که نشانه های آنها به طور عمده در شب و یا صبح زود مثل آسم عود میکند بسیار جذاب است. مونته لوکاست سدیم حلالیت، عملکرد، زیستسازگاری، پایداری فیزیکی و شیمیایی پایینی دارد، بنابراین، به منظور بهبود زیست سازگاری، محافظت از تخریب دارو، رهایش سریع، عملکرد طولانی مدت، بهبود حلالیت و پایداری از روشها و فرمولاسیونهای مختلفی استفاده میشود. هدف از مطالعه حاضر تهیه فرمولاسیون ماتریس زروژل سیلیکایی با استفاده از روش سل-ژل برای رهایش کنترل شده داروی ضدآسم، مونته لوکاست سدیم است. نمونه های بارگذاری در دماهای مختلف ژل های شدن 25oC)، 40 oC و(80 oC با استفاده از طیف سنجی مادون قرمز و میکروسکوپ الکترونی عبوری شناسایی شدند. ظهور نوارهای جدید در طیف مادون قرمز نمونه سیلیکایی بعد از بارگذاری و نیز عدم تعامل بین دارو و ماتریس حامل در فرمولبندی را تایید میکند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی نوری، مورفولوژی کروی بستر سیلیکایی قبل از بارگذاری و ساختار هسته-پوسته ذرات برای نمونه های بارگذاری شده با مقیاس نانومتری را نشان میدهد. در پروفایل رهایش دارو به عنوان تابعی از زمان، بیشترین میزان رهایش دارو را در دمای ژلهای شدن 25oC نشان میدهد. از طرف دیگر، میزان رهایش دارو در دمای ثابت با افزایش زمان افزایش مییابد. سینتیک رهایش در محیط با استفاده از مدلهای سینتیکی مانند درجه صفر، درجه اول، هیگوچی و کورسمایر- پپاس بررسی گردید. سینتیک رهایش داروی مونته لوکاست سدیم در تمام دماها از نوع مدل کورسمایر-پپاس و انتشار شبه فیکانی میباشد.

کلیدواژه ها:

سیستم دارورسانی ، پروفایل رهایش ، نانوزروژل سیلیکا ، سل-ژل ، آسم ، مونته لوکاست سدیم