الگوی تغییرات آسپارتات آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز در طول دوره کوفتگی عضلانی تاخیری ناشی از ورزش مقاومتی در پاسخ به نوعی مکمل سازی پروتیین وی در دانشجویان پسر کم تحرک

مقدمه: علیرغم ویژگی های آنتی اکسیدانی پروتیین وی، اثر آن روی آنزیم های کبدی متعاقب ورزش استقامتی در افراد ناورزیده به خوبی مشخص نشده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر مکمل سازی پروتیین وی بر آسپارتات آمینوترانسفراز AST و آلکالین فسفاتاز ALP تحت عنوان آنزیم های کبدی در طول کوفتگی تاخیری ناشی از ورزش مقاومتی انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور، 28 دانشجوی پسر غیر ورزشکار (1278 کیلوگرم) به شیوه تصادفی در دو گروه مکمل سازی پروتیین وی 4/0 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در 3 روز متوالی و دارونما تقسیم شدند. نمونه های خون در شرایط زمانی قبل،بلافاصله، 24 ،48 و 72 ساعت پس از یک جلسه ورزش مقاومتی شدید در قالب انقباض های برون گرای پا با منظور اندازه گیری میزان فعالیت ALP و AST به عمل آمد. از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر جهت مقایسه داده ها بین دو گروه استفاده شد. نتایج: در مقایسه با پیش آزمون، افزایش معنی داری در فعالیت AST و ALP بلافاصله پس از قطع آزمون در هر دو گروه مشاهده شد 05/0

پروتیین وی به تغییر معنی داری در سطوح ALP و AST در دوره های تاخیری 24 ،48 و 72 ریکاوری نسبتبه گروه دارونما منجر نشد 05/0

پروتیین وی بعد از ورزش مقاومتی شدید آنزیم های تعیین آسیب کبدی را در افراد ناورزیده متاثر نمیکند.

کلیدواژه ها:

پروتیین وی ، کوفتگی عضلانی تاخیری ، آنزیم های کبدی ، ورزش مقاومتی