تاثیر هشت هفته تمرینات منتخب درمانی بر دامنه حرکتی و درد مبتلایان به سندرم گیر افتادگی شانه

سندروم گیر افتادگی شانه از علل بروز درد و محدودیت حذکتی شانه محسوب می شود و بهبود حرکتی عضلات کتف و روتیتور کاف اهمیت ه سزایی در درمان این سندروم دارد از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرینات منتخب بر میزان دامنه حرکتی مبتلایان به سندروم گیر افتادگی شانه می باشد مواد و روش ها: در این مطالعه تعداد 24 مرد غیر ورزشکار با دامنه سنی 35تا55 سال داوطلبانه شرکت نمودند و به طور تصادفی در دو گروه 12 نفره تجربی و کنترل قرار گرفتند سپس گروه تجربی در برنامه تمرینی طراحی شده هشت هفته ای سه جلسه در هقته سه جلسه در هفته شرکت نمودند در حالی که گروه کنترل فقط فعالیت های روزمره خود را انجام می دادند حرکات مختلف شانه با استفاده از گونیا متر یونیورسال و نیز شدت درد با مقیاس بصری VAS قبل و بعد از مطالعه در دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفت از آمار توصیفی برای محاسبه میانگین ها و انحراف استاندارد داده ها استفاده شد و برای تعیین میزان تغییرات درن گروهی و بین گروهی از آزمون تی همبسته و مستقل P<0/05 با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد نتایج:نتایج تحقیق نشان داد که تمرینات منتخب در گروه تجربی به طور معنی داری باعث افزایش دامنه حرکتی حرکات شانه گردید و از میزان دارد آنها نسبت به گروه کنترل کاسته شد نتیجه گیری نتایج به دشت آمذده حاکی از آن است که استفاده از حرکت درمانی می تواند مانند سایر روش های درمانی روشی موثر برای بهبود دامنه حرکتی و کاهش درد افراد مبتلا به سندروم گیر افتادگی شانه مورد توجه متخصصین قرار گیرد

کلیدواژه ها:

حرکت درمانی ، دامنه حرکتی ، سندرم گیر افتادگی شانه ، درد