باز آفرینی شهری با تاکید بر شناسایی و تحلیل خوشه های خلاق فرهنگی مطالعه موردی بافت تاریخی فرهنگی شیرازی

راهبردها و نظریات مختلفی برای حل مشکلات ناشی از پدیده افت شهری و ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و محیطی آن، ارایه شدهاند که در رهیافت بازآفرینی شهری خلاصه میشوند. بازآفرینی بر مبنای تولید فرهنگ بهعنوان رویکرد نوین بازآفرینی، از صنایع خلاق حمایت کرده و از توسعه خوشهای این صنایع به عنوان محور بازآفرینی استفاده میکند. این تحقیق با روش توصیفی- تحلیلی، به دنبال آن است تا به ارزیابی موقعیت بافت تاریخی- فرهنگی شهر شیراز در ارتباط با شاخص های شهر خلاق و نیز به بررسی توسعه خوشه ای صنایع فرهنگی در این محدوده بپردازد و به شناخت زمینه های تحقق بازآفرینی بر مبنای تولید فرهنگی در محدوده مورد مطالعه دست یابد. یافته های پژوهش بیانگر آن هستند که بافت تاریخی- فرهنگی (منطقه 8 شهرداری) با ضریب برخورداری /58،0در طبقه نسبتا برخوردار از لحاظ شاخصهای شهر خلاق در شهر شیراز قرار دارد. با این حال بررسی های مرتبط با توسعه خوشه ای صنایع و کسب وکار فرهنگی نشان میدهند که با وجود تمرکز جغرافیایی و خوشه ای دو رسته فعالیت صنایع بومی و دستی و صنایع چاپ و نشر، فقدان شبکه همکاری و پیوند موثر میان نهادهای مرتبط با هر رسته، باعث شده تا توسعه خوشه ای صنایع خلاق در محدوده تحقق نیابد. سایر رسته های شناخته شده فرهنگی در محدوده بافت؛ شامل موزه ها و موسسات فرهنگی، فاقد توزیع جغرافیایی خوشهای و نیز دارای سطح پایین تراکم پیوند در شبکه نهادی خود میباشند

کلیدواژه ها:

صنایع خلاق ، توسعه خوشه ای ، شهر خلاق ، بازآفرینی ، شهر شیراز