کاربرد روش دلفی و شیوه ی دیمتل در شناسایی و ساختاردهی به متغیرهای اثرگذار بر کیفیت سازه ها در تهران

در شرایطی که به لحاظ وجود مدارک فنی و قانونی، کمیت و کیفیت مهندسان و متخصصان، وجود سازمان ها و نهادهای مسیول و نظایر آن کمبود جدی در کشور وجود ندارد مع هذا کیفیت ساختمان سازی از نظر مقاومت سازه یی در برابر زلزله در شهر بزرگی مثل تهران نیاز به ارتقاء دارد. در نوشتار حاضر بررسی عوامل تاثیرگذار بر کیفیت ساخت و ساز در تهران با اتکا بر مطالعت میدانی و بررسی نظر خبرگان هدف قرار گرفته است در این زمینه از روش دلفی DELPHI به عنوان روش اخذ آراء خبرگان، و از شیوه ی دیمتل DEMATEL به منظور ساختاردهی نظام مند اطلاعات ماخوذه بهره گرفته شده است این روش ها از روش های شناخته شده در حوزه ی تصمیم گیری های چند متغیره ی گروهی مختصرا تشریح شده است. سپس فرایند به کارگیری شیوه ها در شناسایی، دسته بندی و چگونگی اثرگذاری متقابل عوامل بر یکدیگر که ممکن است به طور مستقیم و غیر مستقیم صورت پذیرد. مورد توجه قرار گرفته است اولویت بندی عوامل در چارچوب شاخص های ریاضی، از نتایج تکمیلی شیوه ی دیمتل است که سپس ارایه می شود. در انتها، تجزیه و تحلیل شاخصه های ریاضی در راستای استنتاج نتایج مدیریتی و کاربردی مورد بحث قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

ساخت و ساز ، روش دلفی ، شیوه ی دیمتل ، خبرگان ، کیفیت ، کنترل کیفیت QC ، مدیریت کیفیت QM ، ساختمان سازه ، زلزله