شرط ثبات در قراردادهای دولتی

شرط نبات در قراردادهای دولتی یکی از راههای تنظیم و تضمین منافع سرمایه گذاران خارجی است. علیرغم عدم مقبولیت اینگونه شروط در میان دولتهای جهان سوم و نیز دولتهای درحال توسعه، محبوبیت و مقبولیت این شروط در کشورهای توسعه یافته منجر به این امر شده است که سرمایه گذاران خارجی، جذابیت دولتهای سرمایه پذیر را بر اساس نبات در نظام تقنینی و تنظیمی این دولتها میدانند. بااین حال تنها راه تضمین این نبات پیشبینی شروطی در قراردادهای دولتی است که اصطلاحا شرط نبات نامیده میشوند. ازاینرو مقاله ی پیش رو پس از بین تاریخچه و مفهوم این شرط، به بررسی انواع گوناگون آن میپردازد. همچنین درجات مختلف این شروط بسته به هر نظام حقوقی و مطابق با موضوعات سرمایه گذاری ممکن است تغییراتی داشته باشند. اعتبار این شروط نیز در نظامهای حقوقی ملی و بینالمللی مورد توجه حقوقدانان میباشد که موضوع بخش پایانی نوشتار حاضر است.

کلیدواژه ها:

سرمایه گذاری خارجی ، شرط ثبات ، قرارداد دولتی ، حقوق سرمایه گذاران ، اختیارات تنظیمی و تقنینی