بررسی تاثیر گسترش بانکداری الکترونیکی برسودآوری بانک های تجاری ایران

توسعه و گسترش بانکداری الکترونیکی به عنوان یکی از کاربردهای فناوری اطلاعات و ارتباطات در بازارهای پولی و بانکی کشور های پیشرفته جهان صنعت بانکداری کشور را در سال های اخیر به منظور به کارگیری این نوآوری به تکاپو وادار کرده است بدیهی است کاربرد بانکداری الکترونیکی در صنعت بانکداری کشور هنگامی مفید ارزیابی می شود که سرمایه گذاری های انجام شده از جانب بانک ها در این زمینه سودآوری آنها را افزایش می دهد در این پژوهش سعی کرده ایم که تاثیر اقدامات انجام شده از سوی بانک های تجاری کشور برای گسترش بانکداری الکترونیکی بر سودآوری آنها را در قالب یک مدل اقتصاد سنجی تبیین نماییم مدل به کار رفته در این پژوهش بر مبنای نظریه ساختارگرایی بوده که در آن بازده کل دارایی ها ROA به عنوان متغیر وابسته و شاخص تمرکز بازار اندازه بانک تعداد ماشین های خودپرداز هر بانک ATM و متغیر مجازی پیوستن بانک به شبکه شتاب به عنوان متغیرهای توضیحی تعریف می شوند برآورد مدل با استفاده از داده های ترکیبی شش بانک تجاری کشور تجارت رفاه کارگران سپه صادرات ملت و ملی برای دوره زمانی 1379-1384 و بر اساس مدل اثر ثابت با روش حداقل مربعات تعمیم یافته GLS انجام می شود نتایج نشان می دهد که افزایش تعداد ماشین های خودپرداز هر بانک تاثیر مثبتی بر سودآوری آن بانک داشته که این تاثیر پس از پیوستن بانک به شبکه شتاب افزایش پیدا کرده است و بر این اساس می توان نتیجه گرفت که گسترش بانکداری الکترونیکی تاثیر مثبت و ثابل ملاحظه ای بر سود آوری بانک های تجاری ایران دارد

کلیدواژه ها:

سودآوری ، فناوری اطلاعات و ارتباطات ICT ، بانکداری الکترونیکی ، نظریه ساختارگرایی ، داده های ترکیبی PANEL DATA