عقلانیت در تصمیم گیری مدیران

دنیای امروز، دنیای رقابت است؛ رقابتی سخت، فشرده. شدت این رقابت در سطح تجارت جهانی و حتی ملی به حدی رسیده است که بی تردید میتوان ادعا کرد که کمترین تصمیم و حرکتی در حوزه سازمان های بین المللی را میتوان مشاهده کرد که تحت تاثیر فضای رقابت به شکل مستقیم یا غیرمستقیم نباشد. در عصر جدید بحث عقلانیت، سرچشمه و سرنخ بسیاری از مباحث دیگر است و مباحث فراوانی با آن پیوند دارد؛ گرچه این بحث به تعبیری مهمترین دستاورد معرفت شناسی جدید است، با ابهامات و اختلاف دیدگاه های فراوانی همراه است. هنوز معرفت شناسان دیدگاه واحدی در باب عقلانیت ندارند و تصاویر گوناگونی از آن ترسیم میکنند. بنا برادعای ماکس وبر جلوه هایی از عقلانی بودن در تمام فرهنگ ها وجود دارد. عقلانیت و قدرت دو پارادایم حاکم بر نظریه های سازمان و مدیریت بوده اند برخی موانع انسانی ناشی از نقص و کمبودها در آگاهی، قابلیت و نیازهای روان شناسی کسانی است که تصمیم های سیاست خارجی را تحت شرایط نامعین اتخاذ می کنند. موانع دیگر از نوع سازمانی است؛ افراد چون تصمیمات را گروهی می گیرند رسیدن به توافق آسان نیست، از این رو موانع نسبت به اتخاذ تصمیم سیاسی عقلانی بسیار مهم میباشند. در این زمینه می توان به شناخت نامعلوم مشکل، اطلاعات ناکافی، اطلاعات نادرست، نقص جمع آوری اطلاعات، منافع مبهم ملی و محدودیت ناشی از تنگی وقت و فشارهایروانی اشاره کردکه باعث می گردد یک تصمیم عقلانی و درست اتخاذ نگردد.. در این تحقیق جایگاه عقلانیت در تصمیمگیری و مدیریت را بررسی میکنیم. نخست، تعریفی از عقلانیت و انواع و جایگاه آن در نظریه سازمان ارایه میشود؛ سپس، به مقوله تصمیم گیری به عنوان یکی از وظایف مهم مدیریت و انواع مدلها و رویکردها در تصمیمگیری خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

نظریه های سازمان ، استراتژی ، تاریخ مدیریت ، تیوری رفتاری سازمان ، عقلانیت محدود ،