هم پیوندی زیستگاه های خودکفا با انسجام فرهنگی و هویت معماری

این پژوهش با بررسی مفاهیم تنوع فرهنگی، هویت و میراث معماری، و با استفاده از مفهوم زیستگاه خودکفا به عنوان یکی از مهم ترین ویژگی های میراث معماری ایرانی- اسلامی، جایگاه آن ها را در تحقق هویت معماری اقتصاد مقاومتی، و برنامه های توسعه ی ملی تبیین می کند. روش تحقیق در این پژوهش مبتنی بر تحلیل محتوا و بررسی نظریات در سه حوزه است: فرهنگ، انسجام و تکثر فرهنگی، هویت و میراث معماری مخصوصا از منظر ایرانی- اسلامی، و در نهایت نظریه ها و تجارب مرتبط با زیستگاه های خودکفا، در فرهنگ ایرانی و تجارب جهانی است. داده های جمع آوری شده در سه حوزه محوربندی و ساختاردهی شده و رابطه ی زیستگاه های خودکفا با انسجام فرهنگی و هویت معماری تبیین می شود.

کلیدواژه ها:

زیستگاه خودکفا ، انسجام فرهنگی ، هویت معماری ، معماری ایرانی- اسلامی