بررسی تغییرات زیست محیطی تالاب های هامون و نقش آن در افزایش طوفان های گردوخاک دشت سیستان با استفاده از تلفیق شاخص های سنجش از دور NDVI و NDWI

تالاب ها، از مهم ترین سرمایه های اکولوژیکی به شمار می روند، از این رو اطلاع از تغییرات آنها نقش اساسی درکیفیت مدیریت این گونه مناطق دارد. در اختیار داشتن اطلاعات جدید از تغییرات آنها به یافتن علل تغییر و اتخاذ برنامهها و سیاست های لازم کمک می کند. مجموعه تالاب های هامون که در دشت سیستان و در منتهی الیه شرقی کشور ایرانواقع شده اند، در طی سالهای اخیر، به علت تغییرات مفرط زیست محیطی به یکی از مهمترین کانون های مولد گرد و غباردر منطقه تبدیل شده اند. لذا بررسی تغییرات آنها از منظر زیست محیطی و با تاکید بر تغییرات منابع آب و پوششگیاهی که دو فاکتور مهم در کنترل گرد و غبار می باشند ضروری به نظر می رسد. به منظور یافتن مقدار و علت تغییراتبه وقوع پیوسته در این تالاب از تصاویر ماهواره ای LANDSAT TM & ETM طی دوره آماری ( 1984 تا 2014 ) و با گام های زمانی 5 ساله، که از تارنمای https://earthexplorer.usgs.gov دریافت گردید، استفاده شده است. پس از تهیه تصاویر و صحت سنجی آنها، مراحل پیش پردازش، پردازش، طبق هبندی و پس از طبقه بندی بر روی تصاویر انتخابی مذکور با استفاده از نرم افزار ENVI انجام و تلفیق شاخص های سنجش از دور NDVI و NDWI بر روی تصاویر مورد نظر اعمال گردید. نتایج حاصله بیانگر تغییرات منفی شدید زیست محیطی در منابع آب سطحی و پوشش گیاهی پیرامون این تالابها می باشد که نقش مهمی در افزایش رویدادهای گرد و غباری دشت سیستان را به عهده داشته است.

کلیدواژه ها:

هامون ، دشت سیستان ، سنجش از دور ، شاخص NDVI ، گردوخاک