تعیین مطلوب فضاهای آتی مراکز اقامتی- گردشگری منطقه شش شهر تهران با استفاده از GIS و روش AHP

گردشگری بخش عمدهی اقتصاد جهانی و یکی از بزرگترین صنایع جهان می باشد. در دهه های اخیر،اهمیت گردشگری در سطح بین المللی به لحاظ تعداد گردشگران و درآمد ارزی همواره در حال افزایشبوده است. از این رو مهم ترین عواملی که در دهه های اخیر نقش مهمی در جذب گردشگران داشته است،تاسیسات و تجهیزات مربوط به صنعت گردشگری می باشد. هدف تحقیق مکان یابی بهینه مراکز اقامتی-گردشگری منطقه شش شهر تهران می باشد. روش تحقیق- توصیفی تحلیلی و اسنادی و از نظر ماهیت کاربردی است. جهت وزن دهی متغیرها از روش AHP و به منظور تهیه نقشه ها و مکان یابی مناسب ازسیستم اطلاعات جغرافیایی GIS استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که توزیع مراکز اقامتیفعلی با توزیع و پراکندگی جاذبه های تاریخی، فرهنگی، مذهبی، ورزشی و کاربری اراضی تناسب چندانیندارد. به طوری که تاسیسات اقامتگاهی شهر به صورت متمرکز اکثرا در بخش مرکزی شهر توزیع شده اندو این امر باعث شده است که بخش زیادی از شهر با داشتن جاذبه های گردشگری متعدد تحت پوششخدمات مراکز اقامتی نباشند. این امر، لزوم مکان یابی مراکز جدید را به شکل علمی توجیه می کند.

کلیدواژه ها:

سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) ، تحلیل سلسله مراتبی (AHP) ، مکانیابی ، گردشگری