اثربخشی آموزش سخت رویی بر کیفیت زندگی و شادکامی مادران کودکان اتیسم

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش سخت رویی بر کیفیت زندگی، شادکامی و مادران کودکان اتیسم شهر اصفهان صورت پذیرفت. در این پژوهش جامعه آماری را کلیه ی مادران دارای کودکان طیف اتیسم مراجعه کننده به مراکز اتیسم شهر اصفهان(سه مرکز) در سال 1394 تشکیل می دادند. تعداد این افراد 476 نفر بود . روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. متغیر مستقل آموزش سخت رویی و متغیرهای وابسته شادکامی و کیفیت زندگی مادران دارای کودکان طیف اتیسم بود . بدین منظور تعداد 30 مادر دارای کودک مبتلا به اختلال طیف اتیسم با روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش مداخله سخت رویی را 8 جلسه یک و نیم ساعته به مدت 2 ماه دریافت نمود، در حالیکه گروه گواه این مداخله را دریافت نکرد . سپس افراد هر دو گروه تحت پس آزمون قرار گرفتند . ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی وپرسشنامه شادکامی آکسفورد بود. پس از جمع آوری پرسشنامه ها و استخراج داده های خام، تجزیه و تحلیل داده های حاصل از این پژوهش توسط نرم افزار (SPSS) ویرایش 20 با استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیل کواریانس صورت گرفت . نتایج تحلیل داده ها نشان داد که آموزش سخت رویی بر شادکامی مادران دارای کودک ان مبتلا به اتیسم تاثیر معنادار داشته است (p> 0/001) این در حالی بود که که آموزش منجر به تغییر معنادار میانگین نمرات کیفیت زندگی این مادران نشده بود p<0/05

کلیدواژه ها:

آموزش سخت رویی ، کیفیت زندگی ، شادکامی مادران کودکان اتیسم